Δευτέρα

Ευρωπαϊκή πολιτική για την απασχόληση

«Περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας» και «ίσες ευκαιρίες» είναι οι βασικοί στόχοι τόσο της ευρωπαϊκής πολιτικής για την απασχόληση όσο και της κοινωνικής πολιτικής. Η Ένωση επιθυμεί να διασφαλίσει ότι όλοι οι πολίτες θα διαθέτουν τα αναγκαία προσόντα ώστε να μπορούν να προσαρμόζονται στις αλλαγές που συντελούνται σε μια οικονομία της γνώσης. Η απασχόληση και η κοινωνική πολιτική βρίσκονται στο επίκεντρο της «ατζέντας της Λισαβόνας», που αποτελεί το πλαίσιο πολιτικής της ΕΕ για την προώθηση της ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.
Οι δύο ακρογωνιαίοι λίθοι της πολιτικής για την απασχόληση και της κοινωνικής πολιτικής είναι, αφενός, η ευρωπαϊκή στρατηγική απασχόλησης - για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και τη χάραξη στρατηγικών για τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας – και, αφετέρου, η κοινωνική ατζέντα, που σχεδιάστηκε για να εξασφαλίζει ότι τα οφέλη της ανάπτυξης της ΕΕ διαχέονται στο σύνολο της κοινωνίας και σε κάθε περιοχή της ΕΕ. Το Κοινωνικό Ταμείο στηρίζει οικονομικά αυτούς τους στόχους.

Η Ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση

Οι κοινές προτεραιότητες και οι επιμέρους στόχοι των πολιτικών των κρατών μελών για την απασχόληση καθορίζονται σε πολυετείς κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση οι οποίες εγκρίνονται από κοινού από όλα τα κράτη μέλη. Οι ισχύουσες κατευθυντήριες γραμμές, οι οποίες καλύπτουν την περίοδο 2008-2010, αποτελούν τη βάση των εθνικών προγραμμάτων μεταρρύθμισης και τη συνιστώσα για την απασχόληση της ατζέντας της Λισαβόνας. Η εν λόγω ατζέντα καλύπτει το σύνολο των δράσεων της ΕΕ που στοχεύουν να προωθήσουν τη γνώση και την καινοτομία, να καταστήσουν την Ευρώπη ελκυστικότερη για επενδύσεις και εργασία, και να δημιουργήσουν περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας.

Μέσω αυτών των κατευθυντήριων γραμμών, οι χώρες μέλη δεσμεύονται να προωθήσουν τις κοινές προτεραιότητες όσον αφορά την προσέλκυση και διατήρηση περισσοτέρων ατόμων στην απασχόληση, την αύξηση της προσφοράς εργατικού δυναμικού, τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων κοινωνικής προστασίας, τη βελτίωση της προσαρμοστικότητας των εργαζόμενων και των επιχειρήσεων και την αύξηση των επενδύσεων για την παροχή καλύτερης εκπαίδευσης και περισσότερων δεξιοτήτων. Οι κατευθυντήριες γραμμές αναγνωρίζουν ότι η ευελιξία της αγοράς εργασίας πρέπει να συνδυάζεται με την ασφάλεια της απασχόλησης και δίνουν μεγάλη έμφαση στον ρόλο των κοινωνικών εταίρων. Επίσης, υποστηρίζουν εξελίξεις του κόστους εργασίας και μηχανισμούς καθορισμού των μισθών που ευνοούν την απασχόληση, καθώς και την ενίσχυση και τη βελτίωση των επενδύσεων σε ανθρώπινο δυναμικό και την προσαρμογή των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης στις νέες απαιτούμενες δεξιότητες.

Η κοινωνική ατζέντα

Η ατζέντα για την περίοδο 2005-2010 καλύπτει τις πολιτικές που σχεδιάστηκαν με στόχο τη δημιουργία απασχόλησης, την καταπολέμηση της φτώχειας και την προώθηση ίσων ευκαιριών για όλους, συμπεριλαμβανομένων των μετακινούμενων εργαζομένων, έτσι ώστε να μπορούν να τυγχάνουν των ίδιων δικαιωμάτων κοινωνικής ασφάλισης και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Οι πολιτικές αυτές καταρτίζονται σε συνεργασία με τις δημόσιες αρχές σε κάθε επίπεδο, από το τοπικό έως το εθνικό, με τους εκπροσώπους των εργοδοτών και των εργαζομένων και με μη κυβερνητικές οργανώσεις. Η ατζέντα αποτελεί επίσης το πλαίσιο υποστήριξης των κρατών μελών για τη μεταρρύθμιση των συντάξεων και της υγειονομικής περίθαλψης, την αντιμετώπιση της φτώχειας, των προβλημάτων απασχόλησης και άλλων κοινωνικών θεμάτων που ανακύπτουν λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, καθώς και για την προώθηση ίσων ευκαιριών και την εξάλειψη των ανισοτήτων και των διακρίσεων. Έχει ήδη ξεκινήσει η διαδικασία για την κατάρτιση της επόμενης κοινωνικής ατζέντας. Για το σκοπό αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει καλέσει τους πολίτες να συμμετάσχουν στη σχετική διαδικασία διαβούλευσης.

Επενδύσεις σε ανθρώπινο δυναμικό

Η ΕΕ διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο όσον αφορά τις επενδύσεις σε ανθρώπινο δυναμικό. Το διάστημα 2007-2013, το Κοινωνικό Ταμείο διαθέτει 77 δις ευρώ για ένα ευρύ φάσμα στόχων που περιλαμβάνει την ενίσχυση της προσαρμοστικότητας των εργαζομένων και των επιχειρήσεων, τη βελτίωση της πρόσβασης στην απασχόληση, την καταπολέμηση των διακρίσεων και τη διευκόλυνση της πρόσβασης των μειονεκτούντων ατόμων στην αγορά εργασίας, τη βελτίωση των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης και την ανάπτυξη του αναγκαίου θεσμικού πλαισίου στις μειονεκτούσες περιφέρειες.

Επίσης, το ίδιο διάστημα, θα διατεθούν 743 εκατομμύρια ευρώ στο πλαίσιο του προγράμματος PROGRESS για την προώθηση μελετών ευρωπαϊκής κλίμακας με στόχο τη βελτίωση των γνώσεων για θέματα απασχόλησης και άλλα κοινωνικά θέματα, την επιμόρφωση νομικών και υπευθύνων για τη χάραξη πολιτικής, την ανάπτυξη διασυνοριακών δικτύων ενθάρρυνσης της αμοιβαίας μάθησης και της ανταλλαγής ορθών πρακτικών, καθώς και την προώθηση της ενημέρωσης για τις πολιτικές της ΕΕ.

Τέλος, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση διαθέτει ετησίως 500 εκατομμύρια ευρώ για την παροχή προσωπικής στήριξης στους εργαζόμενους που απολύονται ως συνέπεια της ελευθέρωσης του εμπορίου.

Ελάχιστα πρότυπα για όλους

Η ΕΕ καταβάλλει συνεχώς προσπάθειες για τη διασφάλιση αξιοπρεπούς εργασιακού περιβάλλοντος σε όλη την ΕΕ, καθώς επίσης και για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων μέσω της θέσπισης ελάχιστων κοινών προτύπων σχετικά με τους όρους εργασίας, την ομαδική απόλυση, τη μερική και την προσωρινή απασχόληση, καθώς και την υγεία και την ασφάλεια στο χώρο εργασίας. Η ίση αμοιβή για ίση εργασία και η προστασία έναντι της σεξουαλικής παρενόχλησης έχουν επίσης ενσωματωθεί στη νομοθεσία της ΕΕ. Στο παρόν στάδιο, η ΕΕ εντάσσει σε αυτό το πλαίσιο την έννοια της λεγόμενης «ευελισφάλειας» (ευελιξία στην αγορά εργασίας με ασφάλεια για τους εργαζόμενους), που δηλώνει τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε ό, τι αφορά την ασφάλεια της απασχόλησης και την κοινωνική ασφάλεια, ώστε, σε συνδυασμό με τη δια βίου μάθηση, οι αγορές εργασίας να μπορούν να προσαρμοστούν καλύτερα σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον και σε μια ταχεία τεχνολογική πρόοδο.

Η ΕΕ έχει απαγορεύσει τη διακριτική μεταχείριση λόγω φύλου, φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, αναπηρίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, ηλικίας, θρησκεύματος ή πεποιθήσεων. Αυτό ενισχύεται με νομοθεσία για την απαγόρευση των διακρίσεων λόγω φύλου όσον αφορά την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες (με κάποιες εξαιρέσεις για τις ασφάλειες), πολιτικές στρατηγικές για την καταπολέμηση των διακρίσεων και της ξενοφοβίας και τη διασφάλιση ότι θέματα σχετικά με την ισότητα των φύλων λαμβάνονται υπόψη κατά τη χάραξη όλων των πολιτικών της ΕΕ.

Η ΕΕ προωθεί επίσης σύγχρονες εργασιακές σχέσεις και το διάλογο μεταξύ των εκπροσώπων των εργαζομένων και των εργοδοτών. Οι καλές εργασιακές σχέσεις δεν ενισχύουν μόνο την προστασία των εργαζομένων, αλλά συμβάλλουν και στην ανταγωνιστικότητα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί την ιδέα της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, υποστηρίζοντας ότι θέματα κοινωνικής και περιβαλλοντικής φύσης πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των επιχειρηματικών στρατηγικών.

Πανευρωπαϊκή κινητικότητα για όλους


Όλοι έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν το ποδόσφαιρο.
Το δικαίωμα στην εργασία, οπουδήποτε στην ΕΕ, αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα όλων των πολιτών της ΕΕ, με ορισμένες μεταβατικές ρυθμίσεις για τις χώρες που έχουν προσχωρήσει στην ΕΕ από το 2004.

Η ευρωπαϊκή νομοθεσία διευκολύνει όσους έχουν αποσπαστεί προσωρινά ή εργάζονται μόνιμα σε άλλη χώρα, παρέχοντάς τους μεταξύ άλλων τη δυνατότητα μεταφοράς των δικαιωμάτων κοινωνικής ασφάλισης των ιδίων και των οικογενειών τους. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση Ευρωπαίων πολιτών που αποφασίζουν να εγκατασταθούν σε άλλη χώρα της ΕΕ μετά τη συνταξιοδότησή τους. Το δικαίωμα για υγειονομική περίθαλψη σε άλλη χώρα καλύπτει και την έκτακτη περίθαλψη των ταξιδιωτών.

Για να διευκολύνουν την κινητικότητα, οι δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης 31 χωρών δημοσιεύουν κενές θέσεις εργασίας μέσω του δικτυακού τόπου του Eures, μιας υπηρεσίας ενιαίας εξυπηρέτησης στην οποία δημοσιεύονται πάνω από ένα εκατομμύριο κενές θέσεις εργασίας. Η ΕΕ ενθαρρύνει την κινητικότητα των εργαζομένων λόγω των πλεονεκτημάτων που δημιουργεί για τα άτομα όσον αφορά την προσωπική ολοκλήρωση και την επαγγελματική ανάπτυξη ή την εξέλιξη της σταδιοδρομίας, αλλά και ως εργαλείο αντιστοίχισης των δεξιοτήτων και της ζήτησης.

Κοινωνική ενσωμάτωση και κοινωνική προστασία

Τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης σε καθεμία από τις χώρες της ΕΕ αντικατοπτρίζουν συγκεκριμένες παραδόσεις και κοινωνικές εξελίξεις και ιδιαίτερη πολιτιστική κληρονομιά, ρυθμίζονται δε από την εθνική νομοθεσία. Ωστόσο, τα κράτη μέλη συντονίζουν τις πολιτικές τους με βάση την αρχή ότι όλοι πρέπει να έχουν πρόσβαση στις κοινωνικές παροχές, με τις οποίες:
  • εξασφαλίζεται ένα «δίχτυ ασφάλειας», αλλά παράλληλα δίνονται κίνητρα για την εξεύρεση εργασίας, οπουδήποτε αυτό είναι δυνατόν,
  • παρέχονται συντάξεις και υγειονομική περίθαλψη ποιότητας με βιώσιμο κόστος,
  • προάγεται μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς και καταπολεμάται η φτώχεια.
Κάθε πολίτης που μετακινείται σε άλλη χώρα της ΕΕ μεταφέρει μαζί του και τα δικαιώματα κοινωνικής ασφάλισης.

Τεχνική υποστήριξη

Δύο οργανισμοί παρέχουν τεχνική υποστήριξη στο έργο της ΕΕ στον τομέα της απασχόλησης, διενεργούν έρευνες και διαδίδουν τις ορθές πρακτικές:
  • ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία με έδρα το Μπιλμπάο,
  • το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τις Συνθήκες Διαβίωσης και Εργασίας με έδρα το Δουβλίνο.

Συνθήκη της Λισαβόνας και Ευρωπαϊκός Χάρτης των θεμελιωδών δικαιωμάτων




Συνθήκη της Λισαβόνας
Την 1η Δεκεμβρίου 2009 τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, τερματίζοντας με τον τρόπο αυτό τις πολυετείς διαπραγματεύσεις σχετικά με θεσμικά ζητήματα.
Η Συνθήκη της Λισαβόνας τροποποιεί τις συνθήκες ΕΕ και ΕΚ, δηλαδή τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Συνθήκη για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, χωρίς όμως να τις υποκαθιστά. Εφοδιάζει την Ένωση με το νομικό πλαίσιο και τα μέσα που της είναι απαραίτητα για να αντιμετωπίσει τις μελλοντικές προκλήσεις και να ικανοποιήσει τις προσδοκίες των πολιτών.
1. Μία δημοκρατικότερη και διαφανέστερη Ευρώπη , με ενισχυμένο τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων, με περισσότερες ευκαιρίες για τους πολίτες να εκφράζουν τις απόψεις τους και να ακούγεται η φωνή τους, αλλά και με πιο συγκεκριμένη εικόνα για το ποιος κάνει τι σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο.
· Ενισχυμένος ρόλος για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο εκλέγεται απευθείας από τους πολίτες της ΕΕ, αποκτά νέες σημαντικές εξουσίες όσον αφορά τη νομοθεσία και τον προϋπολογισμό της ΕΕ αλλά και τις διεθνείς συμφωνίες. Ειδικότερα, η αυξημένη χρήση της διαδικασίας συναπόφασης κατά την άσκηση της πολιτικής διασφαλίζει την ισότιμη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με το Συμβούλιο, το οποίο εκπροσωπεί τα κράτη μέλη για το μεγαλύτερο μέρος της νομοθεσίας της ΕΕ.
· Μεγαλύτερη συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων: τα εθνικά κοινοβούλια έχουν περισσότερες ευκαιρίες να συμμετέχουν στις εργασίες της ΕΕ, κυρίως χάρη σε έναν νέο μηχανισμό που θα διασφαλίζει ότι η Ένωση ενεργεί μόνον στις περιπτώσεις που μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα σε επίπεδο ΕΕ (επικουρικότητα). Σε συνδυασμό με τον ενισχυμένο ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το γεγονός αυτό θα προωθήσει τη δημοκρατία και τη νομιμότητα κατά τη λειτουργία της Ένωσης.
· Ισχυρότερη φωνή των πολιτών: χάρη στη σχετική πρωτοβουλία υπέρ των πολιτών, εφόσον συγκεντρωθούν τουλάχιστον ένα εκατομμύριο υπήκοοι σημαντικού αριθμού κρατών µελών, μπορούν να λάβουν την πρωτοβουλία να καλέσουν την Επιτροπή να υποβάλει νέες προτάσεις πολιτικής.
· Ποιος κάνει τι: η σχέση μεταξύ κρατών μελών και Ευρωπαϊκής Ένωσης καθίσταται σαφέστερη χάρη στην ξεκάθαρη κατανομή των αρμοδιοτήτων.
· Αποχώρηση από την Ένωση: η Συνθήκη της Λισαβόνας αναγνωρίζει ρητά για πρώτη φορά τη δυνατότητα ενός κράτους μέλους να αποχωρήσει από την Ένωση.
2. Μία αποτελεσματικότερη Ευρώπη, με απλουστευμένες μεθόδους εργασίας και κανόνες ψηφοφορίας, με βελτιωμένα και σύγχρονα θεσμικά όργανα για μία Ευρωπαϊκή Ένωση 27 μελών και με βελτιωμένη ικανότητα παρέμβασης σε τομείς άμεσης προτεραιότητας για τη σημερινή Ένωση.
· Αποτελεσματική και αποδοτική λήψη αποφάσεων: Η ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία στο Συμβούλιο επεκτείνεται σε νέους τομείς πολιτικής ώστε η διαδικασία λήψης αποφάσεων να είναι ταχύτερη και αποτελεσματικότερη. Από το 2014 και μετά, η ειδική πλειοψηφία θα βασίζεται στη διττή πλειοψηφία των κρατών μελών και των πληθυσμών, εκπροσωπώντας έτσι τη διττή νομιμότητα της Ένωσης. Διττή πλειοψηφία επιτυγχάνεται όταν μία απόφαση λαμβάνεται από το 55% των κρατών μελών που αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 65% του πληθυσμού της Ένωσης.
· Ένα σταθερότερο και απλουστευμένο θεσμικό πλαίσιο: Η Συνθήκη της Λισαβόνας καθιερώνει το αξίωμα του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο οποίος εκλέγεται για δυόμιση χρόνια, εισάγει άμεση σχέση μεταξύ της εκλογής του Προέδρου της Επιτροπής και των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών, προβλέπει νέες ρυθμίσεις για τη μελλοντική σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και διατυπώνει σαφέστερους κανόνες ενισχυμένης συνεργασίας καθώς και δημοσιονομικές διατάξεις.
· Βελτίωση της ζωής των Ευρωπαίων: η Συνθήκη της Λισαβόνας δίνει στην ΕΕ περισσότερες δυνατότητες να δραστηριοποιείται σε διάφορους τομείς πολιτικής μείζονος προτεραιότητας για τη σημερινή Ένωση και τους πολίτες της. Πρόκειται ειδικότερα για τους τομείς της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης, όπως για παράδειγμα, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας ή του εγκλήματος. Σε κάποιο βαθμό αφορά και άλλους τομείς, όπως η ενέργεια, η δημόσια υγεία, η πολιτική προστασία, η αλλαγή του κλίματος, οι υπηρεσίες γενικού συμφέροντος, η έρευνα, το διάστημα, η εδαφική συνοχή, το εμπόριο, η ανθρωπιστική βοήθεια, ο αθλητισμός, ο τουρισμός και η διοικητική συνεργασία.
3. Μία Ευρώπη των δικαιωμάτων και των αξιών, της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της ασφάλειας: προώθηση των αξιών της Ένωσης, ενσωμάτωση του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων στο ευρωπαϊκό πρωτογενές δίκαιο, δημιουργία νέων μηχανισμών αλληλεγγύης και διασφάλιση καλύτερης προστασίας για τους Ευρωπαίους πολίτες.
· Οι δημοκρατικές αξίες: η Συνθήκη της Λισαβόνας καθορίζει λεπτομερώς και στηρίζει τις αξίες και τους στόχους της Ένωσης, που χρησιμεύουν ως σημείο αναφοράς για τους Ευρωπαίους πολίτες και καταδεικνύουν τι έχει να προσφέρει η Ευρώπη στους εταίρους της παγκοσμίως.
· Τα δικαιώματα των πολιτών και ο Χάρτης θεμελιωδών δικαιωμάτων: με τη Συνθήκη της Λισαβόνας διατηρούνται ήδη τα κεκτημένα δικαιώματα και παράλληλα καθιερώνονται ορισμένα νέα. Ειδικότερα, η Συνθήκη εγγυάται τις ελευθερίες και τις αρχές που καθορίζονται στο Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων και καθιστά νομικά δεσμευτικές τις διατάξεις του εν λόγω Χάρτη σχετικά με τα αστικά, τα πολιτικά, τα οικονομικά και τα κοινωνικά δικαιώματα.
· Η ελευθερία των Ευρωπαίων πολιτών: η Συνθήκη της Λισαβόνας διατηρεί και ενισχύει τις «τέσσερις ελευθερίες» καθώς και την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ελευθερία των Ευρωπαίων πολιτών.
· Η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών: βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας, η Ένωση και τα κράτη μέλη της ενεργούν από κοινού με πνεύμα αλληλεγγύης εάν ένα κράτος μέλος δεχθεί τρομοκρατική επίθεση ή πληγεί από φυσική ή ανθρωπογενή καταστροφή. Δίδεται επίσης έμφαση στην αλληλεγγύη στον τομέα της ενέργειας.
· Η ενισχυμένη ασφάλεια για όλους: η Ένωση αποκτά διευρυμένη αρμοδιότητα να ενεργεί στους τομείς της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης, γεγονός που αυξάνει άμεσα την ικανότητά της για καταπολέμηση του εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Οι νέες διατάξεις για την πολιτική προστασία, την ανθρωπιστική βοήθεια και τη δημόσια υγεία έχουν στόχο να ενισχύσουν την ικανότητα της Ένωσης να αντιδρά όταν απειλείται η ασφάλεια των Ευρωπαίων πολιτών.
4. Η παρουσία της Ευρώπης στην παγκόσμια σκηνή θα εξασφαλιστεί με τη συνένωση των μέσων εξωτερικής πολιτικής της Ευρώπης, τόσο στο στάδιο της χάραξης όσο και της υιοθέτησης νέων πολιτικών. Με τη Συνθήκη της Λισαβόνας η Ευρώπη αποκτά ισχυρή φωνή που θα γίνεται αισθητή από τους εταίρους της παγκοσμίως. Επίσης, η Συνθήκη αξιοποιεί στο έπακρο τις οικονομικές, ανθρωπιστικές, πολιτικές και διπλωματικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να προωθηθούν τα συμφέροντα και οι αξίες της σε παγκόσμια κλίμακα, ενώ ταυτόχρονα να διασφαλίζονται τα ιδιαίτερα συμφέροντα των κρατών μελών στον τομέα των εξωτερικών υποθέσεων.
· Ο νέος Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης για Θέµατα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, ο οποίος είναι και Αντιπρόεδρος της Επιτροπής, θα ενισχύσει τον αντίκτυπο, τη συνοχή και την προβολή της εξωτερικής δράσης της ΕΕ.
· Η νέα ευρωπαϊκή υπηρεσία εξωτερικής δράσης θα συνδράμει και θα στηρίζει τον Ύπατο Εκπρόσωπο στο έργο του.
· Η ενιαία νομική προσωπικότητα της Ένωσης θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική της δύναμη και, παράλληλα, θα την καταστήσει αποτελεσματικότερη στη διεθνή σκηνή και πιο αναγνωρίσιμο εταίρο για τις τρίτες χώρες και τους διεθνείς οργανισμούς.
· Η πρόοδος στην ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας δεν θα θίξει τις ειδικές ρυθμίσεις σχετικά με τη λήψη αποφάσεων, αλλά ταυτόχρονα θα προετοιμάσει το έδαφος για ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ μιας μικρότερης ομάδας κρατών μελών.
Χάρτης θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Iστορικό πλαίσιο
Tον Ιούνιο του 1999 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κολωνίας έκρινε σκόπιμο να συγκεντρώσει τα θεμελιώδη δικαιώματα που ίσχυαν σε επίπεδο ΕΕ σε έναν Χάρτη ώστε να τα καταστήσει περισσότερο εμφανή στους πολίτες. Σύμφωνα με τις προσδοκίες των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, ο Χάρτης αυτός θα έπρεπε να περιλαμβάνει τις γενικές αρχές που περιέχονται στη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης του 1950, εκείνες που προκύπτουν από την κοινή συνταγματική παράδοση των κρατών μελών, τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών της Ένωσης και τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα όπως προβλέπονται στον Ευρωπαϊκό κοινωνικό Χάρτη και στον Κοινοτικό Χάρτη θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, καθώς και τις αρχές που προκύπτουν από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Την εκπόνηση του Χάρτη ανέλαβε μια Συνέλευση η οποία αποτελείται από εκπροσώπους των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των κρατών μελών, έναν αντιπρόσωπο του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων (δύο από κάθε εθνικό κοινοβούλιο). Ο Χάρτης, ο οποίος εγκρίθηκε επίσημα στη Νίκαια τον Δεκέμβριο 2000 από τους προέδρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, σηματοδοτεί μια πολιτική δέσμευση, χωρίς να είναι νομικά δεσμευτικός.
Η Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία τροποποιεί τις ισχύουσες συνθήκες και βρίσκεται σήμερα στο στάδιο κύρωσης, καθιστά τον Χάρτη νομικά δεσμευτικό, καθώς έχει προστεθεί σε αυτή μια φράση με την οποία αναγνωρίζεται στον Χάρτη η ίδια νομική ισχύς με αυτή των συνθηκών. Για το σκοπό αυτό, η επίσημη διακήρυξη του Χάρτη έγινε για δεύτερη φορά τον Δεκέμβριο του 2007.
Περιεχόμενο
Για πρώτη φορά, όλα τα δικαιώματα που μέχρι τότε ήταν διάσπαρτα στις διάφορες νομοθετικές πράξεις όπως στις εθνικές νομοθεσίες και τις διεθνείς συμβάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, των Ηνωμένων Εθνών, του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, συγκεντρώθηκαν σε ένα μόνο έγγραφο. Ο Χάρτης, παρέχοντας διαφάνεια και σαφήνεια στα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες, συμβάλλει στην ανάπτυξη της έννοιας του πολίτη της Ένωσης, καθώς και στη δημιουργία ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης (όπως επιβεβαιώνεται στο προοίμιο του Χάρτη). Ο Χάρτης ενισχύει τη νομική ασφάλεια όσον αφορά την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, η οποία μέχρι σήμερα εξασφαλιζόταν μόνο από τη νομολογία του Δικαστηρίου και από το άρθρο 6 της συνθήκης της ΕΕ.
Ο Χάρτης περιλαμβάνει ένα εισαγωγικό προοίμιο και 54 άρθρα που κατανέμονται σε 7 κεφάλαια
· Κεφάλαιο I: Αξιοπρέπεια (ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δικαίωμα στη ζωή, δικαίωμα στην ακεραιότητα του προσώπου, απαγόρευση των βασανιστηρίων και των απάνθρωπων εξευτελιστικών ποινών ή μεταχείρισης, απαγόρευση της δουλείας και της καταναγκαστικής εργασίας),
· Κεφάλαιο II: Ελευθερία (δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια, σεβασμός της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, δικαίωμα γάμου και δικαίωμα ίδρυσης οικογένειας, ελευθερία σκέψης συνείδησης και θρησκείας, ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης, ελευθερία του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι, ελευθερία των τεχνών και των επιστημών, δικαίωμα εκπαίδευσης, επαγγελματική ελευθερία και δικαίωμα στην εργασία, ελευθερία ίδρυσης επιχείρησης δικαίωμα ιδιοκτησίας, δικαίωμα ασύλου, προστασία σε περίπτωση απομάκρυνσης, επαναπροώθησης και απέλασης).
· Κεφάλαιο III: Ισότητα (ισότητα έναντι του νόμου, μη διάκριση, πολιτισμική, θρησκευτική και γλωσσική πολυμορφία, ισότητα ανδρών και γυναικών, δικαιώματα του παιδιού, δικαιώματα των ηλικιωμένων, ένταξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες).
· Κεφάλαιο IV: Αλληλεγγύη (δικαίωμα στην πληροφόρηση και στη διαβούλευση με τους εργαζομένους στο πλαίσιο της επιχείρησης, δικαίωμα διαπραγματεύσεων και συλλογικών ενεργειών, δικαίωμα πρόσβασης στις υπηρεσίες ευρέσεως εργασίας, προστασία έναντι αδικαιολόγητης απόλυσης, δίκαιοι και ισότιμοι όροι εργασίας, απαγόρευση της εργασίας των παιδιών και προστασία των εργαζόμενων νέων, οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, κοινωνική ασφάλεια και κοινωνική αρωγή, προστασία της υγείας, πρόσβαση σε υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος, προστασία του περιβάλλοντος, προστασία των καταναλωτών).
· Κεφάλαιο V: Ιθαγένεια (δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι κατά τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι κατά τις δημοτικές εκλογές, δικαίωμα χρηστής διαχείρισης, δικαίωμα πρόσβασης στα έγγραφα, διαμεσολαβητής, δικαίωμα αναφοράς, ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή, διπλωματική και προξενική προστασία).
· Κεφάλαιο VI: Δικαιοσύνη (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου, τεκμήριο αθωότητας και δικαιώματα υπεράσπισης, αρχές νομιμότητας και αναλογικότητας αξιόποινων πράξεων και ποινών, δικαίωμα του προσώπου να μην δικάζεται ή να μην τιμωρείται ποινικά δύο φορές για την ίδια αξιόποινη πράξη).
· Κεφάλαιο VII: Γενικές διατάξεις.
Γενικά, τα αναφερόμενα δικαιώματα αναγνωρίζονται σε κάθε πρόσωπο. Ωστόσο, ο Χάρτης αναφέρεται σε κατηγορίες ατόμων με ιδιαίτερες ανάγκες (των παιδιών, των ηλικιωμένων, των αναπήρων). Εξάλλου, το κεφάλαιο V προβλέπει την ειδική κατάσταση του Ευρωπαίου πολίτη αναφερόμενο σε ορισμένα δικαιώματα που ήδη προβλέπονται στις Συνθήκες (ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή, δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, δικαίωμα αναφοράς), εισάγοντας επίσης το δικαίωμα της χρηστής διοίκησης.
Λαμβανομένης υπόψη της εξέλιξης της κοινωνίας, πέραν των κλασικών δικαιωμάτων (δικαίωμα στη ζωή, ελευθερία της έκφρασης, δικαίωμα πραγματικής προσφυγής κ.λπ.), ο Χάρτης αναφέρει δικαιώματα που δεν περιλαμβάνονταν στη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης του 1950 (προστασία των δεδομένων, βιοηθική κ.λπ.). Υιοθετώντας μια πιο σύγχρονη γλώσσα σύμφωνα με ορισμένες εθνικές νομοθεσίες, αναγνωρίζει άλλους τρόπους πλην του γάμου για την ίδρυση οικογένειας και δεν μιλά πλέον για γάμο μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά απλώς για γάμο.
Οι γενικές διατάξεις έχουν ως στόχο να καθορίσουν τους δεσμούς μεταξύ του Χάρτη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ), καθώς και να καθορίσουν το πεδίο εφαρμογής του Χάρτη. Ο Χάρτης εφαρμόζεται στα ευρωπαϊκά όργανα τηρούμενης της αρχής της επικουρικότητας και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επεκτείνει τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα που τους αναθέτουν οι Συνθήκες. Οι αρχές του Χάρτη εφαρμόζονται στα κράτη μέλη (στις κεντρικές και στις περιφερειακές και τοπικές αρχές) όταν εφαρμόζουν την κοινοτική νομοθεσία. Εξάλλου, η υποχρέωση των κρατών μελών να τηρούν τα θεμελιώδη δικαιώματα στο πλαίσιο της κοινοτικής νομοθεσίας είχε ήδη επιβεβαιωθεί από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (βλέπε π.χ. υπόθεση C 292/97).

Ισότητα στις υποχρεώσεις ανισότητα στα δικαιώματα Εξίσωση στα όρια, όχι στους μισθούς

Ισότητα δύο ταχυτήτων υφίστανται οι γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Από τη μια πλευρά εντείνονται προς όλες τις κατευθύνσεις οι πιέσεις για την εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών-γυναικών (το παράδειγμα της χώρας μας είναι χαρακτηριστικό). Από την άλλη, εξακολουθεί να υπάρχει μια αισθητή διαφορά στις αμοιβές των δύο φύλων, με τις γυναίκες να κερδίζουν κατά μέσο όρο 17,6% λιγότερα από τους άνδρες για όμοια εργασία. Στην Ελλάδα οι γυναίκες αμείβονται με 22% λιγότερα, ποσοστό που είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη.
Mark Smith, καθηγητής της Σχολής Μάνατζμεντ της Γκρενόμπλ στη Γαλλία και μέλος της Συντονιστικής Ομάδας των Ευρωπαίων Ειδημόνων για το φύλο και την απασχόληση 

  Mark Smith, καθηγητής της Σχολής Μάνατζμεντ της Γκρενόμπλ στη Γαλλία και μέλος της Συντονιστικής Ομάδας των Ευρωπαίων Ειδημόνων για το φύλο και την απασχόληση Σύμφωνα με την έρευνα του Ευρωβαρόμετρου για την «Ισότητα των δύο φύλων στην Ε.Ε., το 2009» στα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. που θα δει το φως της δημοσιότητας στις 5/3, περισσότεροι από οκτώ (8) στους δέκα (10) Ευρωπαίους πολίτες πιστεύουν ότι πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα για να αντιμετωπιστεί αυτή η διαφορά στις αποδοχές. Σήμερα, σε ολόκληρη την οικονομία της Ε.Ε., οι διαφορές στις αμοιβές των δύο φύλων αποκλίνουν σημαντικά. Κυμαίνονται από ποσοστά μεγαλύτερα του 20% σε κράτη-μέλη όπως οι Ελλάδα, Εσθονία, Αυστρία, Σλοβακία και Κάτω Χώρες, μέχρι μικρότερα του 10% σε Ιταλία, Πολωνία Βέλγιο και Μάλτα.
Οι διαφορές στις αμοιβές, όμως, δεν περιορίζονται στο θέμα της ίσης αμοιβής για όμοια εργασία.
Διάφορα αίτια μπορούν να εξηγήσουν αυτή την ανισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, τα κυριότερα από τα οποία είναι: Η εργασία των γυναικών εξακολουθεί συχνά να θεωρείται μικρότερης αξίας από την εργασία των ανδρών.
Τα στερεότυπα των φύλων περιορίζουν τις επιλογές σπουδών και εργασίας, τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών, με αποτέλεσμα τον έντονο διαχωρισμό ως προς τα δύο φύλα στην αγορά εργασίας.
Τα επαγγέλματα στα οποία κυριαρχούν οι γυναίκες αποτιμώνται λιγότερο σε σύγκριση με τα επαγγέλματα όπου κυριαρχούν οι άνδρες.
Το άνισο βάρος φροντίδας των παιδιών ωθεί τις γυναίκες να αναζητούν συντομότερο και πιο ευέλικτο ωράριο εργασίας.
Οι μικρές διαφορές στις ωριαίες αποδοχές, πολλαπλασιασμένες πολλές φορές, οδηγούν σε χαμηλότερες αμοιβές καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής, όπως χαμηλότερες συντάξεις, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν οι γυναίκες της Ευρώπης υψηλότερο κίνδυνο φτώχειας.
Στο πλαίσιο αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκινά στις Βρυξέλλες την εκστρατεία της κατά των μισθολογικών διαφορών. Στόχος της εκστρατείας είναι η ευαισθητοποίηση για το πρόβλημα αυτό και η εύρεση πιθανών λύσεων για τη γεφύρωση των διαφορών. Η αρχή της ίσης αμοιβής για όμοια εργασία είναι θεμελιώδες δικαίωμα κάθε πολίτη της Ε.Ε., και μία από τις θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που χρονολογείται από το 1957 (Συνθήκη της Ρώμης). Μέχρι σήμερα όμως ελάχιστα μέτρα έχουν ληφθεί προς αυτή την κατεύθυνση.
«Αν επιδιώκουμε να εξισώσουμε τα όρια συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών, θα πρέπει πρώτα να εξαλείψουμε τη διαφορά των αμοιβών τους κατά τα χρόνια της εργασίας. Επίσης οφείλουμε να ανταμείβουμε τις γυναίκες για τον χρόνο που αφιερώνουν στη φροντίδα των παιδιών», λέει στην «Ε» ο Mark Smith, καθηγητής της Σχολής Μάνατζμεντ της Γκρενόμπλ στη Γαλλία και μέλος της Συντονιστικής Ομάδας των Ευρωπαίων Ειδημόνων για το φύλο και την απασχόληση (EGGE). Για την Ελλάδα, παραδέχεται ότι υπάρχει όντως μεγάλη διαφορά στις αμοιβές των ανδρών και των γυναικών και ότι η διαφορά αυτή είναι από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη. «Στις περισσότερες χώρες του Νότου οι γυναίκες που εργάζονται είναι εκείνες που έχουν και τα υψηλότερα επίπεδα μόρφωσης. Ετσι, οι διαφορές με τους άνδρες στις αμοιβές είναι μικρότερες, αυτό δεν ισχύει όμως για τη χώρα σας». Η Ευρώπη, υπογραμμίζει ο κ. Smith, μπορεί να κάνει αρκετά για να εξαλειφθούν αυτές οι διαφορές. Το πρώτο είναι να εξασφαλίσει τις κατάλληλες υποδομές, όπως είναι π.χ. νηπιαγωγεία, βρεφονηπιαγωγεία κ.ά., ώστε να διευκολυνθεί η εργασία των γυναικών. Μπορεί επίσης να συντονίσει την ανταλλαγή εμπειριών ανάμεσα στις χώρες της και να ασκήσει πίεση για την εξίσωση των αμοιβών των ανδρών και των γυναικών, όπως ήδη κάνει με τα όρια συνταξιοδότησης. Κάτι τέτοιο θα ωφελούσε εκτός από τις γυναίκες και την οικονομία των χωρών της Ε.Ε.». *

Χάρτης θεμελιωδών δικαιωμάτων

Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιπροσωπεύει τη σύνθεση των κοινών αξιών των κρατών μελών της ΕE και - για πρώτη φορά - συγκεντρώνει σε ένα ενιαίο κείμενο τα κλασικά αστικά και πολιτικά, καθώς και τα οικονομικά και κοινωνικά, δικαιώματα. Ο στόχος του εξηγείται στο προοίμιό του: «Eίναι αναγκαίο να ενισχυθεί η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, υπό το πρίσμα των κοινωνικών αλλαγών, της κοινωνικής προόδου και των επιστημονικών και τεχνολογικών εξελίξεων».

Iστορικό πλαίσιο

Tον Ιούνιο του 1999 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κολωνίας έκρινε σκόπιμο να συγκεντρώσει τα θεμελιώδη δικαιώματα που ίσχυαν σε επίπεδο ΕΕ σε έναν Χάρτη ώστε να τα καταστήσει περισσότερο εμφανή στους πολίτες. Σύμφωνα με τις προσδοκίες των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, ο Χάρτης αυτός θα έπρεπε να περιλαμβάνει τις γενικές αρχές που περιέχονται στη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης του 1950, εκείνες που προκύπτουν από την κοινή συνταγματική παράδοση των κρατών μελών, τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών της Ένωσης και τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα όπως προβλέπονται στον Ευρωπαϊκό κοινωνικό Χάρτη και στον Κοινοτικό Χάρτη θεμελιωδών κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, καθώς και τις αρχές που προκύπτουν από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Την εκπόνηση του Χάρτη ανέλαβε μια Συνέλευση η οποία αποτελείται από εκπροσώπους των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των κρατών μελών, έναν αντιπρόσωπο του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων (δύο από κάθε εθνικό κοινοβούλιο). Ο Χάρτης, ο οποίος εγκρίθηκε επίσημα στη Νίκαια τον Δεκέμβριο 2000 από τους προέδρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, σηματοδοτεί μια πολιτική δέσμευση, χωρίς να είναι νομικά δεσμευτικός.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία τροποποιεί τις ισχύουσες συνθήκες και βρίσκεται σήμερα στο στάδιο κύρωσης, καθιστά τον Χάρτη νομικά δεσμευτικό, καθώς έχει προστεθεί σε αυτή μια φράση με την οποία αναγνωρίζεται στον Χάρτη η ίδια νομική ισχύς με αυτή των συνθηκών. Για το σκοπό αυτό, η επίσημη διακήρυξη του Χάρτη έγινε για δεύτερη φορά τον Δεκέμβριο του 2007.

Περιεχόμενο

Για πρώτη φορά, όλα τα δικαιώματα που μέχρι τότε ήταν διάσπαρτα στις διάφορες νομοθετικές πράξεις όπως στις εθνικές νομοθεσίες και τις διεθνείς συμβάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, των Ηνωμένων Εθνών, του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας, συγκεντρώθηκαν σε ένα μόνο έγγραφο. Ο Χάρτης, παρέχοντας διαφάνεια και σαφήνεια στα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες, συμβάλλει στην ανάπτυξη της έννοιας του πολίτη της Ένωσης, καθώς και στη δημιουργία ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης (όπως επιβεβαιώνεται στο προοίμιο του Χάρτη). Ο Χάρτης ενισχύει τη νομική ασφάλεια όσον αφορά την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, η οποία μέχρι σήμερα εξασφαλιζόταν μόνο από τη νομολογία του Δικαστηρίου και από το άρθρο 6 της συνθήκης της ΕΕ.

Ο Χάρτης περιλαμβάνει ένα εισαγωγικό προοίμιο και 54 άρθρα που κατανέμονται σε 7 κεφάλαια

  • Κεφάλαιο I: Αξιοπρέπεια (ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δικαίωμα στη ζωή, δικαίωμα στην ακεραιότητα του προσώπου, απαγόρευση των βασανιστηρίων και των απάνθρωπων εξευτελιστικών ποινών ή μεταχείρισης, απαγόρευση της δουλείας και της καταναγκαστικής εργασίας),
  • Κεφάλαιο II: Ελευθερία (δικαίωμα στην ελευθερία και την ασφάλεια, σεβασμός της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, δικαίωμα γάμου και δικαίωμα ίδρυσης οικογένειας, ελευθερία σκέψης συνείδησης και θρησκείας, ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης, ελευθερία του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι, ελευθερία των τεχνών και των επιστημών, δικαίωμα εκπαίδευσης, επαγγελματική ελευθερία και δικαίωμα στην εργασία, ελευθερία ίδρυσης επιχείρησης δικαίωμα ιδιοκτησίας, δικαίωμα ασύλου, προστασία σε περίπτωση απομάκρυνσης, επαναπροώθησης και απέλασης).
  • Κεφάλαιο III: Ισότητα (ισότητα έναντι του νόμου, μη διάκριση, πολιτισμική, θρησκευτική και γλωσσική πολυμορφία, ισότητα ανδρών και γυναικών, δικαιώματα του παιδιού, δικαιώματα των ηλικιωμένων, ένταξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες).
  • Κεφάλαιο IV: Αλληλεγγύη (δικαίωμα στην πληροφόρηση και στη διαβούλευση με τους εργαζομένους στο πλαίσιο της επιχείρησης, δικαίωμα διαπραγματεύσεων και συλλογικών ενεργειών, δικαίωμα πρόσβασης στις υπηρεσίες ευρέσεως εργασίας, προστασία έναντι αδικαιολόγητης απόλυσης, δίκαιοι και ισότιμοι όροι εργασίας, απαγόρευση της εργασίας των παιδιών και προστασία των εργαζόμενων νέων, οικογενειακή και επαγγελματική ζωή, κοινωνική ασφάλεια και κοινωνική αρωγή, προστασία της υγείας, πρόσβαση σε υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος, προστασία του περιβάλλοντος, προστασία των καταναλωτών).
  • Κεφάλαιο V: Ιθαγένεια (δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι κατά τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι κατά τις δημοτικές εκλογές, δικαίωμα χρηστής διαχείρισης, δικαίωμα πρόσβασης στα έγγραφα, διαμεσολαβητής, δικαίωμα αναφοράς, ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή, διπλωματική και προξενική προστασία).
  • Κεφάλαιο VI: Δικαιοσύνη (δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και αμερόληπτου δικαστηρίου, τεκμήριο αθωότητας και δικαιώματα υπεράσπισης, αρχές νομιμότητας και αναλογικότητας αξιόποινων πράξεων και ποινών, δικαίωμα του προσώπου να μην δικάζεται ή να μην τιμωρείται ποινικά δύο φορές για την ίδια αξιόποινη πράξη).
  • Κεφάλαιο VII: Γενικές διατάξεις.

Γενικά, τα αναφερόμενα δικαιώματα αναγνωρίζονται σε κάθε πρόσωπο. Ωστόσο, ο Χάρτης αναφέρεται σε κατηγορίες ατόμων με ιδιαίτερες ανάγκες (των παιδιών, των ηλικιωμένων, των αναπήρων). Εξάλλου, το κεφάλαιο V προβλέπει την ειδική κατάσταση του Ευρωπαίου πολίτη αναφερόμενο σε ορισμένα δικαιώματα που ήδη προβλέπονται στις Συνθήκες (ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή, δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, δικαίωμα αναφοράς), εισάγοντας επίσης το δικαίωμα της χρηστής διοίκησης.
Λαμβανομένης υπόψη της εξέλιξης της κοινωνίας, πέραν των κλασικών δικαιωμάτων (δικαίωμα στη ζωή, ελευθερία της έκφρασης, δικαίωμα πραγματικής προσφυγής κ.λπ.), ο Χάρτης αναφέρει δικαιώματα που δεν περιλαμβάνονταν στη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης του 1950 (προστασία των δεδομένων, βιοηθική κ.λπ.). Υιοθετώντας μια πιο σύγχρονη γλώσσα σύμφωνα με ορισμένες εθνικές νομοθεσίες, αναγνωρίζει άλλους τρόπους πλην του γάμου για την ίδρυση οικογένειας και δεν μιλά πλέον για γάμο μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά απλώς για γάμο.

Οι γενικές διατάξεις έχουν ως στόχο να καθορίσουν τους δεσμούς μεταξύ του Χάρτη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ), καθώς και να καθορίσουν το πεδίο εφαρμογής του Χάρτη. Ο Χάρτης εφαρμόζεται στα ευρωπαϊκά όργανα τηρούμενης της αρχής της επικουρικότητας και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επεκτείνει τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα που τους αναθέτουν οι Συνθήκες. Οι αρχές του Χάρτη εφαρμόζονται στα κράτη μέλη (στις κεντρικές και στις περιφερειακές και τοπικές αρχές) όταν εφαρμόζουν την κοινοτική νομοθεσία. Εξάλλου, η υποχρέωση των κρατών μελών να τηρούν τα θεμελιώδη δικαιώματα στο πλαίσιο της κοινοτικής νομοθεσίας είχε ήδη επιβεβαιωθεί από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (βλέπε π.χ. υπόθεση C 292/97).

Στο υπόμνημα της Επιτροπής, της 21ης Μαρτίου 2001, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Romano Prodi και ο επίτροπος που είναι αρμόδιος για τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις, κ. Antσnio Vitorino, διακήρυξαν ότι ο Χάρτης πρέπει να αποτελεί σημείο αναφοράς για τις μελλοντικές δράσεις της Επιτροπής. Στο εξής κάθε νέος νόμος ή νομοθετική πράξη που έχει οποιαδήποτε σχέση με τα θεμελιώδη δικαιώματα θα πρέπει να περιλαμβάνει την ακόλουθη επίσημη διακήρυξη: «Η παρούσα πράξη τηρεί τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις αρχές που αναγνωρίζονται κυρίως από τον Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Πεδίο εφαρμογής

Οι γενικές διατάξεις έχουν ως στόχο να καθορίσουν τους δεσμούς μεταξύ του Χάρτη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ), καθώς και να καθορίσουν το πεδίο εφαρμογής του Χάρτη. Ο Χάρτης εφαρμόζεται στα ευρωπαϊκά όργανα τηρουμένης της αρχής της επικουρικότητας και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επεκτείνει τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα που τους αναθέτουν οι Συνθήκες. Οι αρχές του Χάρτη εφαρμόζονται στα κράτη μέλη (στις κεντρικές και στις περιφερειακές και τοπικές αρχές) όταν εφαρμόζουν την κοινοτική νομοθεσία. Εξάλλου, η υποχρέωση των κρατών μελών να τηρούν τα θεμελιώδη δικαιώματα στο πλαίσιο της κοινοτικής νομοθεσίας είχε ήδη επιβεβαιωθεί από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (βλέπε π.χ. υπόθεση C 292/97).

Ο Χάρτης ως παράμετρος αναφοράς των δικαστηρίων

Ο Χάρτης, που αποτελεί συστηματικά αντικείμενο επίκλησης στις αποφάσεις των γενικών εισαγγελέων, έχει επηρεάσει επανειλημμένα τις αποφάσεις του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ). Τα συμπεράσματα των γενικών εισαγγελέων δεν δεσμεύουν το ΔΕΚ αλλά προτείνουν νομικές λύσεις που μπορούν να το επηρεάσουν. Τα συμπεράσματα αυτά αναφέρονται μερικές φορές στον Χάρτη περιθωριακά, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις οι γενικοί εισαγγελείς τα χρησιμοποιούν για να ερμηνεύσουν τα θεμελιώδη δικαιώματα, υπενθυμίζοντας παραταύτα ότι δεν έχουν δεσμευτική ισχύ. Η απουσία νομικού καθεστώτος του Χάρτη δεν σημαίνει ωστόσο ότι αυτός δεν παράγει αποτελέσματα. Οι τρεις γενικοί εισαγγελείς κ.κ. Tizzano, Lιger και Mischo προκήρυξαν ότι «ο Χάρτης έχει αναμφισβήτητα θέσει τα δικαιώματα που προβλέπει στο ανώτατο επίπεδο των κοινών αξιών των κρατών μελών». Για πρώτη φορά, στην απόφασή του της 27ης Ιουνίου 2006 σχετικά με την οδηγία για την οικογενειακή επανένωση (υπόθεση C-540/03), το ΔΕΚ έκανε ρητή αναφορά στον Χάρτη και υπογράμμισε τη σημασία του.

Το δίκτυο ανεξαρτήτων εμπειρογνωμόνων σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην έκθεσή του για την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2000) [2000/2231(INI)], συνέστησε την εισαγωγή σε δίκτυο εμπειρογνώμονες που είναι αυθεντίες σε θέματα θεμελιωδών δικαιωμάτων, ώστε αυτοί να είναι σε θέση να αξιολογήσουν την εφαρμογή κάθε ενός από τα δικαιώματα που προβλέπει ο Χάρτης. Το δίκτυο συστάθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2002 και στις 31 Μαρτίου 2003 υπέβαλε την πρώτη «Έκθεση για την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της το 2002». Η έκθεση αυτή αποτελεί σύνθεση των εθνικών εκθέσεων που καταρτίζει κάθε ένας από τους εμπειρογνώμονες και περιλαμβάνει συστάσεις προς τα θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη. Το δίκτυο χρηματοδοτήθηκε ως «προπαρασκευαστική ενέργεια», σύμφωνα με το άρθρο 49 του δημοσιονομικού κανονισμού (κανονισμός αριθ. 1605/2002 Συμβουλίου), η οποία ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο 2006, καθώς οι προπαρασκευαστικές ενέργειες έχουν ανώτατη διάρκεια τριών ετών και δεν είναι ανανεώσιμες.

Χάρτης πορείας για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών (2006-2010)

Ο παρών χάρτης πορείας στηρίζει τους στόχους του προγράμματος για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών. Διαδέχεται τη στρατηγική πλαίσιο για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών (2001-2005) της οποίας κάνει τον απολογισμό τονίζοντας παράλληλα τις απαραίτητες βελτιώσεις. Αναμένεται να ακολουθήσει έκθεση προόδου το 2008 και μια αξιολόγηση συνοδευόμενη από πρόταση παρακολούθησης το 2010.

ΠΡΑΞΗ

Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών - Χάρτης πορείας για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών 2006-2010 [COM(2006) 92 τελικό - Δεν έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα].

ΣΥΝΟΨΗ

Ο παρών χάρτης πορείας προσδιορίζει έξι τομείς προτεραιότητας, και για καθένα από αυτούς καθορίζει στόχους και δράσεις καίριας σημασίας, που μπορούν να διευκολύνουν την υλοποίησή τους. Παρά τις σημαντικές προόδους που έχουν γίνει χάρη στη νομοθεσία για την ίση μεταχείριση και τον κοινωνικό διάλογο, η Επιτροπή εξακολουθεί να έρχεται αντιμέτωπη με σοβαρές προκλήσεις.

Επίτευξη της οικονομικής ανεξαρτησίας επί ίσοις όροις για τις γυναίκες και τους άνδρες

  • Ορισμένοι από τους στόχους της Λισσαβόνας αναφέρονται στη διάσταση του φύλου, αλλά οι προσπάθειες για την επίτευξή τους πρέπει να ενισχυθούν, κυρίως όσον αφορά το ποσοστό απασχόλησης και ανεργίας των γυναικών.
  • Παρά την υφιστάμενη κοινοτική νομοθεσία, εξακολουθεί να υφίσταται απόκλιση μεταξύ των αμοιβών γυναικών και ανδρών κατά 15%. Η απόκλιση αυτή προκύπτει από διαρθρωτικές ανισότητες στην αγορά εργασίας και από άμεσες διακρίσεις.
  • Οι γυναίκες αποτελούν, κατά μέσο όρο, 30% των επιχειρηματιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Αντιμετωπίζουν συχνά μεγαλύτερες δυσκολίες στην πρόσβαση στις χρηματοδοτήσεις και την κατάρτιση.
  • Ο κίνδυνος φτώχειας είναι μεγαλύτερος για τις γυναίκες παρά για τους άνδρες, καθόσον είναι πιθανόν η επαγγελματική σταδιοδρομία των γυναικών να είναι μικρότερης διάρκειας ή να διακόπτεται και, συνεπώς, οι γυναίκες να συγκεντρώνουν λιγότερα ατομικά δικαιώματα σύνταξης. Τα συστήματα της κοινωνικής προστασίας θα πρέπει να τους προσφέρουν επαρκείς παροχές.
  • Οι γυναίκες και οι άνδρες εκτίθενται με διαφορετικό τρόπο στους κινδύνους για την υγεία. Η ιατρική έρευνα, οι στατιστικές και οι δείκτες ασφάλειας και υγείας αναφέρονται, ως επί το πλείστον, στους άνδρες ή αφορούν επαγγελματικούς τομείς όπου κυριαρχούν οι άνδρες.
  • Η ΕΕ δεσμεύεται να καταπολεμήσει τις διπλές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών μεταναστών και εκείνων που προέρχονται από εθνοτικές μειονότητες.

Αρμονικός συνδυασμός ιδιωτικής και επαγγελματικής ζωής

  • Οι εύκαμπτοι όροι εργασίας παρουσιάζουν πλεονεκτήματα για τους εργαζόμενους και τους εργοδότες. Εντούτοις, γίνεται χρήση αυτών των διατάξεων πολύ περισσότερο από γυναίκες, πράγμα που μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην επαγγελματική θέση τους και στην οικονομική ανεξαρτησία τους.
  • Η ΕΕ είναι αντιμέτωπη με τη δημογραφική μείωση και την πληθυσμιακή γήρανση, κάτι που έχει επιπτώσεις στην αγορά εργασίας, . Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διευκολυνθεί η πρόσβαση στις υποδομές φύλαξης των παιδιών καθώς και η εύρεση μιας νέας ισορροπίας μεταξύ εργασίας και ιδιωτικής ζωής, και να βελτιωθούν οι υπηρεσίες που παρέχονται στους ηλικιωμένους.
  • Τα μέτρα που παρέχουν κίνητρα στους άντρες για τη λήψη γονικής άδειας ή για την εργασία με μερική απασχόληση πρέπει να ενθαρρυνθούν.

Ίση εκπροσώπηση στη λήψη αποφάσεων

  • Η έμμονη υποεκπροσώπηση των γυναικών στην κοινωνία των πολιτών, την πολιτική ζωή και την ανώτερη δημόσια διοίκηση αποτελεί δημοκρατικό έλλειμμα.
  • Η εκπροσώπηση των γυναικών στη λήψη αποφάσεων στον οικονομικο τομέα μπορεί να συμβάλει σε ένα καινοτομικό και παραγωγικό περιβάλλον εργασίας, ιδιαίτερα ως προς την ευέλικτη εργασία και τη διαφάνεια στη διαδικασία των προαγωγών.
  • Τα κράτη μέλη έχουν θέσει ως στόχο να καταλαμβάνουν οι γυναίκες το 25% των ηγετικών θέσεων στον τομέα της δημόσιας έρευνας.

Η εξάλειψη κάθε μορφής βίας βασισμένης στο φύλο

  • Η ΕΕ καταπολεμά τις παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων ζωής, ασφάλειας, ελευθερίας, αξιοπρέπειας και σωματικής και ψυχικής ακεραιότητας. Προβαίνει σε ενέργειες ενάντια στις παραδοσιακές πρακτικές που παραβιάζουν αυτά τα δικαιώματα.
  • Η Επιτροπή συνιστά να χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερο έγκλημα η εμπορία γυναικών και, παράλληλα, να αποθαρρυνθεί η ζήτηση ανθρώπινων όντων για σεξουαλική εκμετάλλευση. Η νέα οδηγία σχετικά με τις άδειες διαμονής για τα θύματα σωματεμπορίας πρέπει να επιτρέψει ιδίως την επανένταξή τους στην αγορά εργασίας.

Η εξάλειψη των στερεοτύπων φύλου

  • Η εκπαίδευση, η κατάρτιση και ο πολιτισμός θα πρέπει να επιτρέψουν τον προσανατολισμό των γυναικών σε μη παραδοσιακές σπουδές και σε εκτιμώμενους τομείς εργασίας.
  • Σε γενικές γραμμές, οι γυναίκες εξακολουθούν να απασχολούνται σε λιγότερο εκτιμώμενους τομείς και κατέχουν κατά κανόνα τα χαμηλότερα κλιμάκια στην ιεραρχία.
  • Τα μέσα ενημέρωσης συμβάλλουν στη μεταφορά των στεροτύπων των φύλων. Είναι απαραίτητη η διεξαγωγή συνεχούς διαλόγου μεταξύ των αρχών και των ενδιαφερόμενων μερών

Η προαγωγή της ισότητας στις τρίτες χώρες

  • Στα πλαίσια της διαδικασίας διεύρυνσης, οι προσχωρούσες, υποψήφιες και δυνάμει υποψήφιες χώρες,δεσμεύονται να μεταφέρουν στο εσωτερικό τους δίκαιο το κοινοτικό κεκτημένο για την ισότητα των φύλων.
  • Η ισότητα των φύλων είναι ένας αυτοτελής στόχος των ευρωπαϊκών πολιτικών γειτονίας, ανάπτυξης και των εξωτερικών πολιτικών.
  • Η ΕΕ προάγει τις διεθνείς αρχές της δήλωσης της χιλιετηρίδας για την ανάπτυξη και της πλατφόρμας δράσης του Πεκίνου (BPfA) (EN).

Βασικές ενέργειες

Η Επιτροπή πρέπει να εκσυγχρονίσει την υφιστάμενη κοινοτική νομοθεσία σχετικά με την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών. Το 2006 πραγματοποιήθηκε αναδιατύπωση όσον αφορά τις ίσες ευκαιρίες και την ίση μεταχείριση. Η Επιτροπή θα φροντίσει να εντάξει όσο το δυνατόν περισσότερο την πτυχή της ισότητας των φύλων σε όλες τις πολιτικές, όπως για παράδειγμα στις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη και την απασχόληση και στην νέα ανοικτή μέθοδο ορθολογικοποιημένου συντονισμού η οποία καλύπτει τις συντάξεις, την κοινωνική ένταξη, την υγεία και την υγειονομική περίθαλψη μακράς διαρκείας.

Η εξάλειψη των στερεοτύπων φύλου διέρχεται ουσιαστικά από την ευαισθητοποίηση. Η Επιτροπή προτίθεται, μεταξύ άλλων, να ενισχύσει τον διάλογο με τους πολίτες της ΕΕ μέσω του σχεδίου Δ, όπως Δημοκρατία, Διάλογος και Δημόσια Συζήτηση και του πυλώνα «η Ευρώπη σου».

Η ανάγκη καλύτερων στατιστικών φάνηκε στους περισσότερους τομείς. Η καθιέρωση νέων δεικτών και ενός νέου σύνθετου δείκτη ισότητας μεταξύ των φύλων θα πρέπει να επιτρέψουν την ευκολότερη σύγκριση των δεδομένων σε κλίμακα ΕΕ. Η κατανομή των στατιστικών κατά φύλο έχει επίσης μεγάλη σημασία.

Απαιτείται περισσότερη έρευνα όσον αφορά τη διάσταση του φύλου στον τομέα της υγείας και για τα επαγγέλματα του κοινωνικού τομέα και του τομέα της υγείας. Η βάση ευρωπαϊκών δεδομένων σχετικά με τις γυναίκες και τους άνδρες στη λήψη αποφάσεων θα εξακολουθήσει. Το 7ο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη μπορεί να χρησιμεύσει ως όργανο για τη χρηματοδότηση επικεντρωμένων ερευνών.

Σε διεθνές επίπεδο, η πλατφόρμα του Πεκίνου, υποστηριζόμενη από την Επιτροπή, προβλέπει καλύτερες διαρθρώσεις συλλογής δεδομένων σχετικά με τη διάσταση του φύλου στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Χρηματοδότηση

Ένα νέο ευρωπαϊκό ίδρυμα για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, επιδοτημένο με κεφάλαιο 50 εκατ. ευρώ, πρέπει να διαδραματίσει ρόλο καίριας σημασίας στην παρακολούθηση των περισσότερων ενεργειών.

Το πρόγραμμα PROGRESS (ΠΡΟΟΔΟΣ) χρηματοδοτεί ενέργειες με εγκάρσια διάσταση, δεδομένου ότι η διάσταση της ισότητας γυναικών – ανδρών είναι κοινή πτυχή σε περισσότερες της μιας πολιτικές. Για το λόγο αυτό, η Επιτροπή πρέπει να προωθήσει τον συνυπολογισμό και την αξιολόγηση αντικτύπου της διάστασης του φύλου στη διαδικασία προϋπολογισμού σε επίπεδο ΕΕ.

Τα Διαρθρωτικά Ταμεία αποτελούν σημαντική πηγή χρηματοδότησης. Τα Διαρθρωτικά Ταμεία θα επιτρέψουν επίσης την υλοποίηση των στόχων της Βαρκελώνης σχετικά με τις διαρθρώσεις φύλαξης παιδιών και την ανάπτυξη διαρθρώσεων παροχής υγειονομικής περίθαλψης. Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) διαδραματίζει ρόλο στην ένταξη των γυναικών στην αγορά εργασίας αλλά επίσης και στην ένταξη των γυναικών των τρίτων χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην εξάλειψη των στερεοτύπων.

Πλαίσιο

Ορισμένες εκδηλώσεις πρέπει να αποτελέσουν την ευκαιρία να προωθηθεί το θέμα της ισότητας μεταξύ των φύλων, μεταξύ άλλων το ευρωπαϊκό έτος ισότητας ευκαιριών για όλους το 2007 και το ευρωπαϊκό έτος καταπολέμησης του αποκλεισμού και της ένδειας το 2010, καθώς και η ευρωμεσογειακή υπουργική διάσκεψη 2006 σχετικά με την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών.

Η Επιτροπή πρέπει να δημιουργήσει κοινοτικό δίκτυο γυναικών που κατέχουν θέσεις με ευθύνες στην οικονομία και στην πολιτική, καθώς και δίκτυο οργανισμών που ασχολούνται με την ισότητα γυναικών - ανδρών. Θα συνεργαστεί στενά με τις ΜΚΟ και τους κοινωνικούς εταίρους.

ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Συμβούλιο, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών - Ενδιάμεση έκθεση για την πρόοδο που έχει συντελεσθεί σχετικά με το χάρτη πορείας για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών (2006-2010) [COM(2008) 760 – Δεν έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα].
Η παρούσα έκθεση αποτελεί ενδιάμεσο απολογισμό των αποτελεσμάτων από την έκδοση του χάρτη πορείας 2006-2010. Καταρτίστηκε μέσα από δύο ετήσια προγράμματα εργασίας, και οι στόχοι του ενισχύθηκαν το 2007 με τη σύναψη του Συμφώνου για την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Όσο για το πρόγραμμα PROGRESS, χρηματοδότησε την εγκάρσια υλοποίηση του χάρτη πορείας σε άλλες πολιτικές, καθώς και ενέργειες επικοινωνίας.
Η σημαντικότερη πρόοδος σε θέματα ισότητας σημειώθηκε σε τομείς που αποτελούν αντικείμενο κοινών ποσοτικών στόχων μεταξύ των κρατών μελών. Έτσι, σημειώθηκε πρόοδος στο σύνολο σχεδόν των τομέων που αφορά ο χάρτης πορείας. Ωστόσο, η πρόοδος των κρατών μελών υπήρξε άνιση και είναι απαραίτητο να καταβληθούν προσπάθειες για την επίτευξη των στόχων που έχουν οριστεί για το 2010. Η έκθεση υποβάλλει πολλές προτάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση:

  • βελτίωση της διακυβέρνησης, Η Επιτροπή θεωρεί αναγκαίο να επιτευχθεί η δέσμευση όλων των ενδιαφερόμενων μερών, να πραγματοποιηθεί μία αξιολόγηση της νομοθεσίας σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο, των προγραμμάτων της ΕΕ και της διαδικασίας προϋπολογισμού της ώστε να λαμβάνεται καλύτερα υπόψη η αρχή της ισότητας. Οι διεθνείς και ευρωπαϊκοί δείκτες θα πρέπει να βελτιωθούν, καθώς και η συγκρισιμότητα των εναρμονισμένων στατιστικών δεδομένων. Η έναρξη λειτουργίας του ευρωπαϊκού ινστιτούτου για την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών είναι καίριας σημασίας για την επίτευξη των στόχων του χάρτη πορείας.
  • βελτίωση της ευαισθητοποίησης ως προς τα κοινωνικά και οικονομικά διακυβεύματα, ιδιαίτερα μέσω της στρατηγικής της Λισαβόνας, της ανανεωμένης κοινωνικής ατζέντας και της ανοικτής μεθόδου συντονισμού για την κοινωνική προστασία και την κοινωνική ένταξη. Οι πολιτικές για τη συνοχή, την εκπαίδευση και την έρευνα πρέπει να αξιολογηθούν. Πρέπει να βελτιωθεί η ισότητα ανδρών και γυναικών στα όργανα λήψης αποφάσεων, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά, καθώς και στα μέσα.

Η τελική αξιολόγηση του αντίκτυπου αυτών των ενεργειών θα υποβληθεί το 2010.

ΙΣΟΤΗΤΑ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ

Αποτελεί βασική αρχή ότι η ισότητα των δύο φύλων αποτελεί όφελος για την ανάπτυξη των παιδιών και αποτελεί κύριο στοιχείο της υγιούς ανάπτυξης των οικογενειών. Οι γυναικείες αποφάσεις σε θέματα που απασχολούν την οικογένεια μπορούν να έχουν θετική επίδραση στις ζωές τους ενισχύοντας την ανάπτυξη τους.
Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της UNICEF, οι γυναίκες δεν έχουν πάντοτε λόγο σε κρίσιμα θέματα του νοικοκυριού, γεγονός που μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη των παιδιών. Η δυνατότητα των γυναικών να ελέγχουν οι ίδιες τις ζωές τους και να λαμβάνουν αποφάσεις που επηρεάζουν τις οικογένειές τους, είναι άμεσα συνδεδεμένη με την παιδική διατροφή, την παιδική υγεία αλλά και την εκπαίδευση. Στις οικογένειες όπου οι γυναίκες λαμβάνουν τις σημαντικές αποφάσεις, το ποσοστό των εσόδων και πηγών που προορίζονται για τα παιδιά είναι μεγαλύτερο.
Η έρευνα της UNICEF εντόπισε σημαντικές διαφορές στους μισθούς των γυναικών και στη συμμετοχή τους στο εργατικό δυναμικό σε διάφορες περιοχές της υφηλίου. Έτσι, το εισόδημα των γυναικών στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της βορείου Αφρικής αντιστοιχεί στο 30% του αντίστοιχου αντρικού, στη Λατινική Αμερική και τη νότια Ασία στο 40% ενώ στις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης αντιστοιχεί στο 60% του αντίστοιχου αντρικού εισοδήματος. Αυτό έχει ως συνέπεια τη μειωμένη συγκέντρωση πλούτου στα χέρια των γυναικών και άρα μικρότερα χρηματικά ποσά που προορίζονται για την ανάπτυξη των παιδιών.
Η αυξημένη ενασχόληση των γυναικών στα πολιτικά δρώμενα έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να επηρεάσει με τη σειρά της την ανάπτυξη των παιδιών και όχι μόνο. Τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί από ανεπτυγμένες χώρες δείχνουν ότι η συμμετοχή των γυναικών σε νομοθετικά σώματα παρουσιάζουν ιδιαίτερα πλεονεκτήματα για τα παιδιά. Ωστόσο, μέχρι τον Ιούλιο του 2006, η συμμετοχή των γυναικών στα εθνικά κοινοβούλια αντιστοιχούσε μόνο στο 17% του συνόλου των βουλευτών.
Τα οφέλη της ισότητας των φύλων έχουν προεκτάσεις πέρα από την επιρροή τους στην ανάπτυξη των παιδιών. Έτσι η ενδυνάμωση του ρόλου των γυναικών μπορεί να βοηθήσει στην επίτευξη διαφόρων άλλων στόχων. Περισσότερο όμως η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών δεν είναι μόνο ζήτημα δημοκρατίας αλλά ένας σημαντικός παράγοντας οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής. Αποτελεί θέμα με πολλές διαστάσεις, πολιτική, οικονομική, κοινωνική, αναπτυξιακή, οι οποίες αλληλοσυνδέονται.

Η Εθνική και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία

Ευρωπαϊκή Ένωση και ισότητα ευκαιριών
Η ισότητα των ευκαιριών αποτελεί γενική αρχή, οι δύο ουσιαστικές πτυχές της οποίας είναι η απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ιθαγένειας και η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η εν λόγω αρχή εφαρμόζεται σε όλους τους τομείς, ιδίως, στον οικονομικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και οικογενειακό βίο.
Η συνθήκη του ’μστερνταμ εισήγαγε μια νέα διάταξη προκειμένου να ενισχύσει την αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων που συνδέεται άμεσα με την ισότητα των ευκαιριών. Το άρθρο αυτό προβλέπει τη δυνατότητα λήψης από το Συμβούλιο των αναγκαίων μέτρων για την καταπολέμηση κάθε μορφής διακρίσεων λόγω φύλου, φυλής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού. Εξάλλου, χάρη στο πρόγραμμα δράσης για την καταπολέμηση των διακρίσεων (2001-2006), η Ευρωπαϊκή Ένωση ενθαρρύνει και συμπληρώνει τις ενέργειες των κρατών μελών για την καταπολέμηση κάθε μορφής διακρίσεων.
Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εγκρίθηκε το Δεκέμβριο του 2000, περιλαμβάνει κεφάλαιο με τίτλο «Ισότητα», το οποίο προβλέπει τις αρχές της απαγόρευσης των διακρίσεων, της ισότητας ανδρών και γυναικών και της πολιτιστικής, θρησκευτικής και γλωσσικής πολυμορφίας. Το κεφάλαιο αυτό αναφέρεται επίσης στα δικαιώματα του παιδιού, των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία.
Η Αρχή της μη διακριτικής μεταχείρισης
Η αρχή της μη διακριτικής μεταχείρισης έχει ως στόχο τη διασφάλιση ισότητας στη μεταχείριση των ατόμων ανεξαρτήτως εθνικότητας, φύλου, φυλής, ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκείας ή πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού.
Η απαγόρευση κάθε διακριτικής μεταχείρισης λόγω ιθαγένειας προβλέπεται στο άρθρο 12 (πρώην άρθρο 6) της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. η συνθήκη του ’μστερνταμ περιέλαβε στη συνθήκη ΕΚ ένα νέο άρθρο 13, για να συμπληρώσει την εγγύηση της απαγόρευσης των διακρίσεων που προβλέπεται στις συνθήκες και να την επεκτείνει στις άλλες περιπτώσεις που προαναφέρονται.
Η ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών
Από το 1957, η συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας καθιέρωσε την αρχή της ισότητας ανδρών και γυναικών. Το άρθρο 141 ορίζει ότι παρέχεται ίση αμοιβή στους άνδρες και στις γυναίκες για ίσης αξίας παρεχόμενη εργασία. Από το 1975, έχει εκδοθεί σειρά οδηγιών που επεκτείνουν την αρχή της ίσης μεταχείρισης στην πρόσβαση στην απασχόληση, στην επαγγελματική κατάρτιση, στην επαγγελματική προώθηση με στόχο την εξάλειψη κάθε μορφής διάκρισης στον χώρο εργασίας και, εν συνεχεία, στους τομείς της κοινωνικής ασφάλισης, των νομικών καθώς και των επαγγελματικών καθεστώτων.


Η Επιτροπή προσέθεσε στα πολυετή προγράμματα προώθησης της ίσης μεταχείρισης, τα οποία εισήχθησαν τη δεκαετία του 1980, μια κοινοτική στρατηγική (2001-2005), με στόχο τη θέσπιση πλαισίου δράσης, στο οποίο όλες οι κοινοτικές δράσεις να μπορούν να συμβάλουν στην επίτευξη του στόχου της εξάλειψης των ανισοτήτων και της προώθησης της ισότητας ανδρών και γυναικών.
Η συνθήκη του ’μστερνταμ έχει ως στόχο τη συμπλήρωση του περιορισμένου πεδίου εφαρμογής του άρθρου 141 (που αφορά μόνο την ισότητα της αμοιβής), ενσωματώνοντας την προώθηση της ισότητας ανδρών και γυναικών στο άρθρο 2 της συνθήκης ΕΚ, στο οποίο απαριθμούνται τα καθήκοντα της Κοινότητας. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2000, ορίζει ότι: «Η ισότητα ανδρών και γυναικών πρέπει να εξασφαλίζεται σε όλους τους τομείς, περιλαμβανομένων της απασχόλησης, της εργασίας και των αποδοχών».
Ο Χάρτης των θεμελιωδών δικαιωμάτων
Με την ευκαιρία της 50ής επετείου της οικουμενικής διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τον Δεκέμβριο 1998, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κολωνίας (3-4 Ιουνίου 1999) αποφάσισε να αναλάβει εργασίες με σκοπό την εκπόνηση ενός Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων. Ως στόχος τέθηκε η συγκέντρωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων που ισχύουν σε επίπεδο Ένωσης σε ένα μόνο κείμενο ώστε να καταστούν αυτά περισσότερο σαφή.
Ο Χάρτης των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ προκηρύχθηκε επίσημα κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Νίκαιας, στις 7 Δεκεμβρίου 2000. Βασίζεται στις κοινοτικές Συνθήκες, στις διεθνείς συμβάσεις, μεταξύ των οποίων η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του 1950 και ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης του 1989, στις κοινές συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών καθώς και στις διάφορες δηλώσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Η εκπόνηση του σχεδίου του Χάρτη ανατέθηκε σε ειδικό όργανο -μια Συνέλευση- που απαρτίζεται από 62 μέλη, ιδίως αντιπροσώπους των ευρωπαϊκών οργάνων και των κυβερνήσεων των κρατών μελών.
Ο Χάρτης καθορίζει, μέσω των 54 άρθρων του που συγκεντρώνονται σε επτά κεφάλαια, τα θεμελιώδη δικαιώματα όσον αφορά την αξιοπρέπεια, την ελευθερία, την ισότητα, την αλληλεγγύη, την ιδιότητα του πολίτη και τη δικαιοσύνη.
Περιλαμβάνει δικαιώματα που δεν διασφαλίζονται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που περιορίζεται στην προστασία των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Πρόκειται ιδίως για τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων, την προστασία των δεδομένων, τη βιοηθική ή το δικαίωμα ορθής διαχείρισης.

Letter by World Pan-Macedonian Associations


ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ ΥΦΗΛΙΟΥ



Επικοινωνία:

Nina Gatzoulis

President of the Committee of World Pan-Macedonian Associations

25 Rogers Street

Dover, NH 03820

USA

Email: ninagatz@comcast.net

Τηλ: 603-742-0466

Φαξ: 603- 617-2977

1 Αυγούστου 2010



Προς Πρωθυπουργό και Υπουργό Εξωτερικών κ. Γεώργιο Παπανδρέου

Βασιλίσσης Σοφίας 5

Αθήνα



Εξοχότατε κύριε Πρωθυπουργέ,



Η ηγεσία των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου προσπάθησε πολλές φορές να σας
συναντήσει, αλλά ίσως λόγω του βεβαρημένου προγράμματός σας αυτό δεν κατέστη
δυνατόν. Γι’ αυτό δεν είχαμε ακόμη την ευκαιρία να σας διαβιβάσουμε τις
σκέψεις και τις ανησυχίες μας για το μείζον εθνικό θέμα της Μακεδονίας.



Εφ’ όσον δεν κατέστη δυνατόν να επιτευχθεί αυτή η συνάντηση θα θέσουμε
γραπτώς τις ερωτήσεις και τους ενδοιασμούς μας και ευελπιστούμε στην άμεση
ανταπόκρισή σας.



Πριν από λίγους μήνες διορίστηκε από την Κυβέρνηση στη θέση του Προέδρου της
Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης ο δικηγόρος Γιάννης Κωνσταντίνου. Μείναμε
κατάπληκτοι από αυτή την επιλογή διότι ο κ. Κωνσταντίνου όχι μόνον δηλώνει
«Ευρωπαίος Ελληνόφωνος Κεντροαριστερός Δικηγόρος», αλλά επιπλέον
συμμετείχε στη Θεσσαλονίκη το 2006 στην παρουσίαση του «ABECEDAR»
(«Μακεδονικού» αναγνωστικού) το οποίο προωθείται από τη Σκοπιανή προπαγάνδα.
Ο κ. Κωνσταντίνου ήταν μαζί με το γνωστό Βοσκόπουλο του Ουράνιου Τόξου, τον
πολιτευτή ψυχίατρο Ιμπράμ Ονσούνογλου, που δήλωνε Οθωμανός και το γνωστό
υποστηριχτή της Σκοπιανής προπαγάνδας κ. Νακρατζά.



Κύριε Πρωθυπουργέ, ποιος είναι ο λόγος που ανάμεσα σε εκατομμύρια Έλληνες η
Κυβέρνηση επέλεξε κάποιον που δεν θεωρεί τον εαυτό του Έλληνα;



Θέλουμε να σας ενημερώσουμε πως το Κέντρο Δημοκρατίας και Συμφιλίωσης στην
Νοτιοανατολική Ευρώπη είναι ένας Μη Κυβερνητικός Οργανισμός ο οποίος εδρεύει
στη Θεσσαλονίκη. http://www.cdsee.org/jhp/index.html

Πρώτος Πρόεδρος του CDRSEE ήταν ο Matthew Nimetz ο νυν ειδικός μεσολαβητής
του ΟΗΕ για την εύρεση αποδεκτού ονόματος της πΓΔΜ. Η πρώτη εργασία αυτού
του ΜΚΟ ήταν η έκδοση τεσσάρων βιβλίων Κοινής Ιστορίας των Βαλκανικών χωρών,
συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος. Αυτό το τετράτομο έργο προωθεί
λανθασμένες απόψεις και ερμηνείες. Αμφισβητεί δε ανοιχτά την ελληνική
εθνοπολιτιστική διάσταση και ιστορική συνέχεια της Μακεδονίας και
προπαγανδίζει την ύπαρξη ξεχωριστής δήθεν «Μακεδονικής» εθνικής οντότητας.
Τα τέσσερα βιβλία προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν από Έλληνες μαθητές
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και από μαθητές άλλων





Βαλκανικών χωρών στα πλαίσια αναθεωρημένων σχολικών προγραμμάτων. Τα
προαναφερθέντα βιβλία δεν έχουν διεισδύσει στο ελληνικό εκπαιδευτικό
σύστημα, αλλά διδάσκονται στις γειτονικές βαλκανικές χώρες.



Η κ. Θάλεια Δραγώνα, πρώην Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, η οποία
τοποθετήθηκε στην Ειδική Γραμματεία Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων
Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων, γνωστή και από τη δράση
της στη μειονοτική εκπαίδευση μαθητών στη Θράκη, είναι και μέλος της
Επιτροπής Ιστορικής Εκπαίδευσης της Κοινής Βαλκανικής Ιστορίας:
http://www.forumcongress.com/cdsee/sejhp.htm



Ποιος είναι ο λόγος που ανάμεσα σε χιλιάδες Έλληνες καθηγητές η Κυβέρνηση
επέλεξε την κ. Δραγώνα για τη θέση-κλειδί που κατέχει στο Υπουργείο
Παιδείας; (Πιστεύομε ότι η Χαρά Νικολοπούλου θα ήταν πολύ χρήσιμη σ’ αυτό το
Υπουργείο.)



Επιπλέον, επικεφαλής της εργασίας γιά την έκδοση των προαναφερθέντων
τεσσάρων τόμων Κοινής Βαλκανικής Ιστορίας είναι ο κ. Βερέμης, μέλος του
ΕΛΙΑΜΕΠ, ο οποίος ήταν και μέλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου στο Υπουργείο
Παιδείας.

http://www.cdsee.org/pdf/b_horiz8.pdf (Horizons-περιοδικό του CDRSEE),
http://www.cdsee.org/jhp/news_131106.html



Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια συνεχής προώθηση σε θέσεις κλειδιά της
κυβέρνησης (αμφοτέρων κομμάτων) ατόμων των οποίων τα έργα δεν συνάδουν με το
υψηλό έργο ευθύνης που η κυβέρνηση τους έχει αναθέσει, ιδιαίτερα στο
Υπουργείο Παιδείας του οποίου σκοπός του σύμφωνα με το άρθρο 16 του
Ελληνικού Συντάγματος είναι: «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους
και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των
Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη
διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».

Επομένως, βάσει του άρθρου 16, η τοποθέτηση στο Υπουργείο Παιδείας της κ.
Δραγώνα, αλλά και όλων όσων σκέπτονται παρόμοια, είναι αντισυνταγματική.



Κύριε Πρωθυπουργέ, οι ενέργειες αυτές προσβάλλουν όχι μόνον τους Μακεδόνες
απανταχού της υφηλίου αλλά τον απανταχού Ελληνισμό.



Αναμένουμε στην επόμενη αναθεώρηση των σχολικών εγχειριδίων να υπάρχουν
απαραιτήτως εκτενή κεφάλαια για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, τον
Μακεδονικό Αγώνα, την Γενοκτονία των Ποντίων και λοιπών Ελλήνων της Μικράς
Ασίας, όπως και της Γενοκτονίας των Αρμενίων και Ασσυρίων από τους
Οθωμανούς. Επίσης, μετά τις πρόσφατες συμφωνίες που συνάψατε για μελέτη των
σχολικών βιβλίων Ελλάδας και Τουρκίας με τον κ. Ερντογάν, πρέπει να
απαιτηθεί η διδασκαλία στα Τουρκικά σχολεία και η αναγνώριση όλων των
γενοκτονιών που διέπραξαν οι Οθωμανοί. Επί πλέον, να διδάσκεται στα σχολεία
μας το γεγονός ότι ο Νέο-Οθωμανισμός, που καλλιεργείται στη γείτονα
Τουρκία, αποτελεί θανάσιμη απειλή για την επιβίωση του Ελληνισμού.



Ευελπιστούμε στην απάντησή σας.



Με εκτίμηση,



Πρόεδρος Επιτροπής Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου-Νίνα Γκατζούλη

Παμμακεδονική Ένωση ΗΠΑ-Δρ. Αντώνιος Παπαδόπουλος, Πρόεδρος

Παμμακεδονική Ένωση Αυστραλίας-Δημήτρης Μηνάς, Πρόεδρος

Παμμακεδονική Ένωση Καναδά-Χαράλαμπος Μουτουσίδης, Πρόεδρος

Παμμακεδονική Ένωση Ευρώπης-Αρχιμανδρίτης Παντελεήμων Τσορμπατζόγλου,
Πρόεδρος

Μακεδονικά Τμήματα Αφρικής-Αμύντας Παπαθανασίου

Κέντρο Μακεδονικών Σπουδών-Δημήτρης Μποζιρικίδης

Ίδρυμα Μεγάλου Αλεξάνδρου – Πάνος Δ. Σπηλιάκος

Πρόεδρος Ελληνοαμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου-Παύλος Κοτρώτσιος



Υ.Γ.: Ο Μακεδονικός Ελληνισμός αναρωτιέται αν έγινε έρευνα για να
εξακριβωθεί από ποιον και για πιο λόγο τοποθετήθηκε τον Απρίλιο 2010, με
σφραγίδα της Ελληνικής Βουλής στην Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη της Ελληνικής
Βουλής, το ABECEDAR («Μακεδονικό» Αναγνωστικό) με αναφορά στη «Μακεδονική»
Γλώσσα και «Μακεδονική» Μειονότητα, και τι κυρώσεις πιστεύετε ότι πρέπει να
επιβληθούν για το διεθνή αυτόν διασυρμό του Ελληνισμού;



Κοινοποίηση: Κύριο Κάρολο Παπούλια-Πρόεδρο Ελληνικής Δημοκρατίας

Ελληνικό Κοινοβούλιο

Κύριο Αντώνη Σαμαρά-Πρόεδρο Νέας Δημοκρατίας

Κύριο Γιώργο Καρατζαφέρη- Πρόεδρο ΛΑ.Ο.Σ

Κυρία Αλέκα Παπαρήγα-Πρόεδρο ΚΚΕ

Κύριο Αλέξη Τσίπρα-Πρόεδρο Σύριζα

Κύριο Παναγιώτη Ψωμιάδη-Νομάρχη Θεσσαλονίκης

Κύριο Βασίλειο Παπαγεωργόπουλο-Δήμαρχο Θεσσαλονίκης

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης