Τετάρτη

Δικαστική απόφαση-«καταπέλτης» για την εφαρμογή της σαρίας στη Θράκη

Νέα δεδομένα για τις μουσουλμάνες


Ίσα κληρονομικά δικαιώματα με τους άνδρες θα μπορούν να διεκδικούν οι μουσουλμάνες
Απόφαση-«χαστούκι» για την -κατά πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία- συνεχιζόμενη εφαρμογή της σαρίας στη Θράκη έλαβε το Μονομελές Πρωτοδικείο της Ροδόπης. Κόντρα στον ιερό ισλαμικό νόμο, οι γυναίκες της μουσουλμανικής μειονότητας θα μπορούν στο εξής να διεκδικούν ίσα κληρονομικά δικαιώματα με τους άντρες.

Όπως αναφέρει την Τετάρτη η εφημερίδα Τα Νέα, η απόφαση του
Πρωτοδικείου δικαιώνει μουσουλμάνα φαρμακοποιό που προσέφυγε στη
Δικαιοσύνη εναντίον του αδελφού της, διεκδικώντας ίσο μερίδιο από την πατρική περιουσία.

Σύμφωνα με τη σαρία, η πατρική περιουσία διανέμεται ως εξής: η χήρα
κληρονομεί τον άνδρα της κατά ποσοστό 1/8 εξ αδιαιρέτου και τα 7/8
παίρνουν τα παιδιά του κατά τρόπο τέτοιο, ώστε ο κάθε γιος να λαμβάνει διπλάσιο μερίδιο από κάθε κόρη. Για τον υπολογισμό αυτό αρχικά αφαιρείται το μερίδιο της χήρας και ό,τι απομένει διαιρείται διά του διπλάσιου αριθμού των γιων, αφού προστεθεί σε αυτόν και ο αριθμός των θυγατέρων κληρονόμων.

Η απόφαση του Πρωτοδικείου Ροδόπης δημιουργεί νέα δεδομένα, καθώς,
όπως λέει ο δικηγόρος της ενάγουσας, Σωτήρης Πουπουζής, πρώτη φορά
αμφισβητεί ευθέως δικαστική απόφαση του μουφτή, η οποία εκδίδεται με
βάση τον ισλαμικό νόμο.

Στην απόφασή του, ο δικαστής σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι «οι
δικαιοδοτικές αρμοδιότητες του μουφτή, οι οποίες είναι σαφές από το
γράμμα και το πνεύμα της Συνθήκης της Λωζάννης ότι εφαρμόζονται
αποκλειστικά και μόνο επί της συγκεκριμένης μοναδικής ελληνικής
μουσουλμανικής μειονότητας, δεν θα ήταν δυνατόν να λειτουργήσουν προς την κατεύθυνση της παραβίασης ατομικών δικαιωμάτων των μουσουλμάνων,τα οποία προστατεύονται ρητά από το Σύνταγμα όσο και από την ευρωπαϊκή Σύμβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ρώμης και το συμπληρωματικό Πρωτόκολλο των Παρισίων».

Όπως επισημαίνεται στην ίδια απόφαση, η εφαρμογή αναχρονιστικών
διατάξεων που ίσχυαν σε μεταβατικές περιόδους ιστορικά και πολιτειακά δεν μπορεί να αφαιρέσει δικαιώματα και να αντιμετωπίσει δυσμενώς τις Ελληνίδες μουσουλμάνες, κατά παρέκκλιση μάλιστα της συνταγματικής αρχής της ισότητας των φύλων και της ισονομίας των πολιτών.

Σάββατο

Θα θέλαμε μια ξεκάθαρη απάντηση

Από το ARCADIA - It hurts!(http://skinious.blogspot.com/2008/03/blog-post_5718.html) Τα κακώς και τα καλώς κείμενα...



Αξιότιμοι Κύριοι του ΥΠΕΞ και της ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΑΣ,Θα θέλαμε μια ξεκάθαρη απάντηση στο κάτωθι ερώτημα:Σύμφωνα με τα γραφόμενα στο site του Ελληνικού παραρτήματος του ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ των ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ του ΕΛΣΙΝΚΙ, ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΕ ένα από τους χορηγούς του.Θα θέλαμε να μας διευκρινίσετε εάν αυτό αληθεύει.Το σχετικό απόσπασμα σας αναφέρει σαν σπόνσορες μαζί με ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΕΣ οργανώσεις (Search for Common Ground Macedonia, Macedonian Human Rights Movement of Canada). Για την ακρίβεια, το site του ΠτΣτΕ αναφέρει (ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΔΩ):"Greek Helsinki Monitor and Minority Rights Group - Greece would like to acknowledge the sponsorship of Open Society Institute, European Union's PHARE, Euromosaic and Equal programs, Austrian Government -Federal Chancellery, Charles Stewart Mott Foundation, Nikos Dimou, "Artos Zois" Foundation, European Roma Rights Center, Berghof Foundation for Conflict Research, Aspen Institute Berlin, International Helsinki Federation, Minority Rights Group International, Alternative Information Network, Search for Common Ground Macedonia, Macedonian Human Rights Movement of Canada, Communication and Political Research Society, Greek Ministry for Foreign Affairs, Greek General Secretariat for Youth, and a few others."ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΑΝ ΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ!

Το Υπουργείο Παιδείας στέλνει για «επιμόρφωση» εκπαιδευτικούς στο Ισραήλ

Με τη διαδικασία του «εξαιρετικά επείγοντος» το Υπουργείο «Εθνικής» Παιδείας και Θρησκευμάτων ανακοίνωσε τη διεξαγωγή σεμιναρίου για καθηγητές φιλολόγους μέσης εκπαίδευσης (ΠΕ02) με θέμα το «Ολοκαύτωμα». Το σεμινάριο αυτό που θα λάβει χώρα στην Ιερουσαλήμ από 5 έως 11 Ιουλίου 2008, διοργανώνεται από το International School for Holocaust Studies at Yad Vashem. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όσοι μόνιμοι καθηγητές έχουν τριετή τουλάχιστον υπηρεσία και γνωρίζουν πολύ καλά την αγγλική γλώσσα (επίπεδο Γ1 ή Advanced), η οποία και θα είναι η επίσημη γλώσσα του σεμιναρίου. Ελάχιστος αριθμός συμμετοχής για την πραγματοποίηση του σεμιναρίου είναι τα δέκα (10) άτομα και καταληκτική ημερομηνία για αιτήσεις είναι η 20η Μαρτίου 2008. Για την αποστολή των Ελλήνων εκπαιδευτικών στο Ισραήλ θα επιβαρυνθεί ο κρατικός προϋπολογισμός, δηλαδή ο φορολογούμενος ελληνικός λαός. (Βλ. http://www.ypepth.gr/el_ec_category1757.htm).
Εδώ ανακύπτουν κάποια ερωτήματα:
– Ποιος φορέας ή πρόσωπο, με ποιες διαδικασίες και βάσει ποιών κριτηρίων απεφάσισε την αποστολή Ελλήνων εκπαιδευτικών στο Ισραήλ και μάλιστα δαπάναις του ελληνικού δημοσίου;
– Οι συμμετάσχοντες στο συνέδριο θα μοριοδοτηθούν;
– Γιατί επελέγη το Ισραήλ, ένα κράτος το οποίο βαρύνεται με τη συστηματική εθνοκάθαρση των γειτονικών του λαών (π.χ. των Παλαιστινίων), ως τόπος διεξαγωγής ενός σεμιναρίου με τέτοιο περιεχόμενο;
– Ο (θρησκευτικής προέλευσης) όρος «Ολοκαύτωμα» (Shoah), που είναι και ο τίτλος του σεμιναρίου, περιλαμβάνει και τους μη Εβραίους που υπήρξαν θύματα των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης (π.χ. Τσιγγάνους, Σλάβους, κομμουνιστές) ή αφορά αποκλειστικά τον «περιούσιο λαό τους Θεού»;
– Γιατί δεν διεξάγονται αναλόγου περιεχομένου επιδοτούμενα από το Υπουργείο Παιδείας σεμινάρια, που αναφέρονται και σε άλλους λαούς - θύματα της θηριωδίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου;
Θα ήταν π.χ. μία πολύ καλή ιδέα η διοργάνωση σεμιναρίου για Έλληνες εκπαιδευτικούς στη Μόσχα με θέμα τον «Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο» και τη θυσία 20.000.000 Σοβιετικών -κυρίως Ρώσων- που έχασαν τη ζωή τους όχι μόνο στα πεδία των μαχών, αλλά και στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Θα ήταν επίσης ενδιαφέρον να διοργανωθεί στο Βελιγράδι επιδοτούμενο σεμινάριο με θέμα τη σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων Σέρβων από τους φιλοναζί Κροάτες Ουστάσι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Γιασένοβατς κατά την περίοδο 1941-1945. Είναι βεβαίως απορίας άξιον πως οι κατά τα άλλα «αντιφασίστες», «αντιναζί» και «αντιρατσιστές» που αποτελούν το κατεστημένο αυτού του τόπου, δεν δείχνουν το ανάλογο ενδιαφέρον και για τα υπόλοιπα θύματα των Γερμανών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν γνωρίζουμε την αιτία, αλλά υποψιαζόμαστε ότι κάτι τέτοιο μάλλον δεν θα ήταν “politically correct”..
Το εξοργιστικό από την όλη υπόθεση είναι ότι το αυτονόητο φαντάζει αδιανόητο, ότι έχει επικρατήσει η λογική των δύο μέτρων και των δύο σταθμών. Έτσι π.χ. δεν μπορούμε να μιλήσουμε άνετα για τη συστηματική σφαγή και τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου για να μην κατηγορηθούμε για «σωβινιστές», δεν μπορούμε ούτε ακόμα να εκφράσουμε τον αποτροπιασμό μας για τη γενοκτονία και των Αρμενίων και των Ασσυρίων από τους «προοδευτικούς» Νεότουρκους για να μην θίξουμε τη ΝΑΤΟϊκή «σύμμαχό» μας Τουρκία. Τη στιγμή που στα «ρεπούσεια» σχολικά βιβλία ιστορίας απαλείφεται οτιδήποτε μπορεί να δημιουργήσει «μη πολιτικά ορθή» εικόνα στους μικρούς μαθητές για τους γείτονές μας (και πρώην δυνάστες μας) στο όνομα της «φιλίας» και της «συναδέλφωσης» των λαών, τη στιγμή που στα ελληνικά πανεπιστήμια έχει επικρατήσει η μεταμοντέρνα - αποδομητική και αναθεωρητική σχολή ιστορίας τύπου Αντώνη Λιάκου, η επιλεκτική εμμονή στην υπερπροβολή του «Ολοκαυτώματος» των Εβραίων θεωρείται ύποπτη και σκανδαλώδης, ιδίως δε όταν αμφισβήτησή του από τον οποιονδήποτε σε δυτικά κράτη επισύρει ποινές καθείρξεως.
Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί λοιπόν δεν έχουν κανένα λόγο να συμμετάσχουν σε τέτοιου είδους σεμινάρια. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να υποστούν μία ενδεχόμενη προπαγανδιστική διαδικασία δημιουργίας τύψεων για όσα τράβηξαν οι Εβραίοι κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δεδομένου ότι ο ελληνικός λαός πολέμησε τον Άξονα πληρώντας βαρύ τίμημα (πάνω από 500.000 νεκρούς). Εξάλλου, ως γνωστόν, το κράτος του Ισραήλ δεν ταυτίζεται με το σύνολο των ανά την υφήλιο Εβραίων. Θα πρέπει εδώ να αποσυνδεθούν αυτά τα δύο, ώστε να μην θυματοποιείται το Ισραήλ και να μην του δίνεται συγχωροχάρτι για τα εγκλήματά του κατά των λαών της Παλαιστίνης και του Λιβάνου. Ο ελληνικός λαός δεν είναι υπόλογος για όσα αποτρόπαια έγιναν κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ούτε έχει καμία διάθεση να ζητήσει από κανέναν κάποιου είδους «εξιλέωση» για όλα αυτά. Και βεβαίως δεν έχει καμία υποχρέωση να επιβαρύνεται οικονομικά με τη διεξαγωγή σεμιναρίων που δεν τον αφορούν ή τουλάχιστον δεν πραγματεύονται φλέγοντα γι’ αυτόν ζητήματα.
Αντιθέτως υπόλογοι είναι οι Ισραηλινοί και οι προστάτες τους Αμερικανοί, οι μεν πρώτοι για τη συστηματική προσπάθεια εξόντωσης και εκτοπισμού των Παλαιστινίων από το πατρογονικά τους εδάφη, οι δε δεύτεροι για τη γενοκτονία των αυτοχθόνων Ινδιάνων της βόρειας Αμερικής, τη μεγαλύτερη γενοκτονία στην ιστορία της ανθρωπότητας (σύμφωνα με τον Eric Hobsbowm το 1830 υπήρχαν 60.000.000 Ινδιάνοι, ενώ το 1890 μόλις 230.000, μείωση δηλαδή κατά 99,6%!). Για ακόμη άλλη μία φορά οι ιμπεριαλιστές χρησιμοποιούν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Γι’ αυτό και για το ολοκαύτωμα των θυμάτων του ιμπεριαλισμού δεν γίνεται κανένα σεμινάριο ή συνέδριο, ίσως γιατί για κάποιους η ζωή των «μη εκλεκτών από Θεό» λαών έχει μικρότερη αξία από αυτή των Εβραίων. Εμείς πάντως θα αντιπροτείναμε στους υποψηφίους για συμμετοχή στο εν λόγω σεμινάριο να πάνε να επισκεφθούν τη Ραμάλα, τη Τζενίν και τη λωρίδα της Γάζας να δουν ιδίοις όμμασι το σημερινό καθημερινό «Ολοκαύτωμα» του παλαιστινιακού λαού, να μάθουν τι εστί ισραηλινή κατοχή. Οι Έλληνες εκπαιδευτικοί οφείλουν να σταθούν στο ύψος τους και επιδείξουν αλληλεγγύη στον σκληρά δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό και λιβανέζικο λαό. Δεν θα πρέπει να νομιμοποιούν με την παρουσία τους την κατοχή, ούτε να ενισχύουν ηθικά δολοφόνους μικρών παιδιών μέσα από την οποιαδήποτε συνεργασία μαζί τους. Ζούμε πλέον στο 2008 και ο Αδόλφος Χίτλερ έχει πεθάνει εδώ και 63 χρόνια. Ο χασάπης Αριέλ Σαρόν όμως ζει ακόμα, έστω και σε κώμα.. Εδώ βρίσκεται το πραγματικό «αυγό του φιδιού». Αυτό θα πρέπει να πολεμήσουμε όλοι οι λαοί ενωμένοι. Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

Κυριακή

ΟΧΙ , λοιπόν, στην παραχώρηση του όρου Άνω Μακεδονία

Eίναι σαφές ότι βαδίζουμε ολοταχώς προς το ΒΕΤΟ κατά της ένταξης των Σκοπίων στην Ατλαντική Συμμαχία. Αφού ασκήσουμε αυτό το δικαίωμά μας ας καθήσουμε ήρεμα όλοι μαζί, ηγεσία και λαός, και ας ξανασκεφθούμε. Είναι σωστό να δίνουμε τη μάχη οχυρωμένοι πίσω από το όνομα Άνω Μακεδονία; Το λέω αυτό διότι από πολλά χείλη πολιτικών και από γραφίδες δημοσιογράφων αυτή την πρόταση ακούω και διαβάζω. Νομίζουν καλοπροαίρετα όσοι υποστηρίζουν αυτή την ονομασία ότι θα διασφαλίσει τα εθνικά μας συμφέροντα. Πιστεύω ότι έχουμε αυτοπαγιδευθεί πίσω από το όνομα Άνω Μακεδονία και δεν βλέπουμε τα προβλήματα. Θυμίζω ορισμένα:
1. Το όνομα Άνω Μακεδονία, ως προτεινόμενο επίσημο όνομα του γειτονικού κρατιδίου, δεν μας συμφέρει από πλευράς ιστορικής –αρχαιολογικής. Είναι οδυνηρή παραχώρηση ιστορικών τίτλων που ανήκουν από την πρώιμη αρχαιότητα στην σημερινή ελληνική περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας. Η κ. Γεωργία Καραμήτρου-Μεντεσίδη, Δρ Αρχαιολογίας και υπεύθυνη των ανασκαφών της Αιανής Κοζάνης, καταγράφει τις ιστορικές μαρτυρίες σε ένα πολύ τεκμηριωμένο άρθρο της στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΚΟΖΑΝΗ (www.efkozani.gr) στίς 25-2-2008. Η εκλεκτή αρχαιολόγος μάς θυμίζει ότι οι Αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν Άνω Μακεδονία την περιοχή που αντιστοιχεί στους σημερινούς νομούς Φλωρίνης ( αρχαία Λυγκηστίς και μέρος της Πελαγονίας), Καστορίας ( αρχαία Ορεστίς), Κοζάνης (αρχαία Ελίμεια και Εορδαία) καί Γρεβενών (αρχαία Τυμφαία). Η Άνω Μακεδονία μνημονεύεται για πρώτη φορά στον Ηρόδοτο και συγκεκριμένα σε δύο χωρία, στο 7.134.4 και στο 8.137-139. Σχετικές αναφορές του όρου υπάρχουν και στον Θουκυδίδη και στον Στράβωνα. Οι Άνω Μακεδόνες-σημερινοί Δυτικομακεδόνες- είχαν καθοριστική συμμετοχή στην εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπως ο ταξίαρχος Κοίνος ο Πολεμοκράτους, αρχηγός της Ελιμειώτιδος Φάλαγγος. Αυτόν τον ιστορικό και αρχαιολογικό πλούτο είμαστε διατεθειμένοι να παραχωρήσουμε σε ένα πολυεθνικό και θνησιγενές κατασκεύασμα του τιτοϊκού ολοκληρωτισμού;
2. Διαφωνώ με την παραχώρηση του όρου Άνω Μακεδονία, διότι και αυτό το όνομα όπως και κάθε άλλο σύνθετοι όνομα ενισχύει και νομιμοποιεί τον σκοπιανό αλυτρωτισμό. Υποτίθεται ότι κάνουμε τόσες συζητήσεις και τόσες διπλωματικές προσπάθειες για να ακυρώσουμε το εθνικιστικό ιδεολόγημα του μακεδονισμού που έχει ως όχημα το όνομα του κράτους. Η παραχώρηση του ονόματος Άνω Μακεδονία με την υπογραφή μας πλέον –εδώ είναι το κλειδί- θα τους δώσει το δικαίωμα να διακηρύσσουν διεθνώς ότι αυτοί είναι η Άνω Μακεδονία που θα έλθει να «ελευθερώσει» τα καταπιεσμένα αδέλφια στην Κάτω Μακεδονία, δηλαδή στην «Μακεδονία του Αιγαίου», όπως οι ίδιοι ονομάζουν την Βόρειο Ελλάδα. Κακά τα ψέμματα. Κάθε σύνθετη ονομασία ενθαρρύνει την σκοπιανή προπαγάνδα. Τουλάχιστον τώρα δεν έχουν την υπογραφή μας. Αν υπογράψουμε, όμως, νομιμοποιούμε αυτά που μας ενοχλούσαν και θα συνεχίσουν ακόμη πιο έντονα να μας ενοχλούν.
3. Η Ελλάς δεν πρέπει να παραχωρήσει το όνομα Άνω Μακεδονία για λόγους εθνολογικούς. Έστω –υπόθεση εργασίας - ότι δέχονται να λέγονται διεθνώς και έναντι πάντων Άνω Μακεδονία. Αυτό θα είναι το όνομα του κράτους. Το έθνος όμως δεν θα λέγεται ανωμακεδονικό, θα λέγεται σκέτο «μακεδονικό» και μάλιστα με την συναίνεσή μας πλέον. Κανείς δεν μιλά για λαό Μεγαλοβρετανών ή για Μεγαλοβρετανούς υπηκόους . Όλοι τους λένε απλά Βρετανούς αν και η χώρα λέγεται Μεγάλη Βρετανία. Θα έχουμε από τη μία πλευρά ένα κράτος που θα διαφημίζεται διεθνώς και με ελληνική αποδοχή ως κράτος (Ανω) Μακεδόνων, και από την άλλη μία ελληνική γεωγραφική και διοικητική περιοχή που θα προσπαθεί να θυμίζει στους ξένους ότι λέγεται Μακεδονία, αλλά δεν θα πείθει σχεδόν κανένα. Παντού θα ακούεται η διεθνής ονομασία Άνω Μακεδονία και μετά από λίγα χρόνια θα εκπέσει ο αδύναμος όρος (Άνω) και θα παραμείνει ο ισχυρός (Μακεδονία). Εμείς δε οι πραγματικοί Μακεδόνες δεν αποκλείεται να υποχρεωθούμε να δηλώνουμε Κατωμακεδόνες για να μην ενοχλούμε το κρατίδιο που θα χρησιμοποιεί διεθνώς τον όρο Μακεδονία και μάλιστα –ό μή γένοιτο- με δική μας υπογραφή. Είμαστε έτοιμοι να μετονομάσουμε τα ιδρύματά μας σε Αεροδρόμιο Κάτω Μακεδονίας, Πανεπιστήμιο Κάτω Μακεδονίας, Μουσείο Κατωμακεδονικού Αγώνος κλπ; Μήπως και εγώ πρέπει να δηλώνω Κατωμακεδών για να συμφωνώ με την «πολιτική ορθότητα»; Εάν δεν θέλουμε κάτι τέτοιο τότε ας απορρίψουμε το όνομα Άνω Μακεδονία για τα Σκόπια.
4. Εξάλλου πιστεύω ότι η διάθεσή μας να τους δώσουμε το όνομα Άνω Μακεδονία αποτελεί λάθος διαπραγματευτικό. Τον Δεκέμβριο του 1991 και τον Ιούνιο του 1992 κερδίσαμε δύο αποφάσεις της Ευρ. Ενώσεως που υποδήλωναν ότι το νεογέννητο κράτος των Σκοπίων πρέπει να αναζητήσει όνομα χωρίς τον όρο Μακεδονία. Δυστυχώς μόνοι μας υποχωρήσαμε από αυτές τις αποφάσεις και δεν τις αξιοποιήσαμε. Τώρα δεχόμαστε την σύνθετη ονομασία, Τα Σκόπια βλέποντας ότι κάναμε ήδη ένα βήμα πίσω περιμένουν να κάνουμε άλλο ένα τέτοιο βήμα και να δεχθούμε την διπλή ονομασία που τους βολεύει. Δηλαδή ένα όνομα που θα χρησιμοποιεί μόνο η Ελλάδα και το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» για κάθε άλλη χρήση. Γι΄αυτό η σκοπιανή ηγεσία φαίνεται σήμερα αδιάλλακτη. Διότι τους δώσαμε μηνύματα υποχωρητικότητος και περιμένουν την επόμενη ευγενική χειρονομία μας!
ΟΧΙ , λοιπόν, στην παραχώρηση του όρου Άνω Μακεδονία και σε οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία.

Τρίτη

Τι γίνεται με την ισότητα των δύο φύλων;



Οι διακρίσεις λόγω φύλου καλύπτονται από ιδιαίτερη νομοθεσία. Αυτό οφείλεται στο ότι η δράση κατά των διακρίσεων λόγω του φύλου έχει μακρά ιστορία σε ευρωπαϊκό επίπεδο που ανάγεται στις αρχές της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Υπάρχει πληθώρα ευρωπαϊκής νομοθεσίας σχετικά με το θέμα αυτό και διατίθεται οικονομική ενίσχυση μέσω του κοινοτικού προγράμματος για την ισότητα των φύλων (2001-2005). Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θέμα αυτό διατίθενται στη διεύθυνση:

http://europa.eu.int/comm/employment_social/equ_opp/index_en.htm

Ποια θα είναι τα καθήκοντα των εργοδοτών όσον αφορά τα άτομα με αναπηρίες;

Οι εργοδότες θα έχουν καθήκον να προβαίνουν σε «εύλογες προσαρμογές» όσον αφορά τους υποψηφίους ή τους εργαζομένους με αναπηρίες. Ζητείται από τους εργοδότες να λάβουν τα ενδεδειγμένα μέτρα που θα επιτρέπουν σε άτομα με αναπηρίες την πρόσβαση στην απασχόληση και την κατάρτιση, εκτός εάν αυτό συνεπάγεται δυσανάλογη επιβάρυνση για τον εργοδότη. Οι «εύλογες προσαρμογές» μπορεί να περιλαμβάνουν π.χ. την πρόσβαση με αναπηρικό καροτσάκι, την προσαρμογή του ωραρίου εργασίας, την προσαρμογή του εξοπλισμού του γραφείου ή απλώς την ανακατανομή των καθηκόντων στα μέλη μιας ομάδας. Για να διαπιστωθεί η δυσανάλογη επιβάρυνση πρέπει να λαμβάνεται ιδίως υπόψη το οικονομικό και οποιοδήποτε άλλο κόστος επιφέρουν, το μέγεθος και οι οικονομικοί πόροι του οργανισμού και η δυνατότητα λήψης δημοσίας χρηματοδότησης ή άλλου είδους ενίσχυσης.