«Ξύδι… Κυριάκο θέλαμε Κυριάκο λάβαμε».

 

Το έχω λοιπόν ξαναπεί.

Ποιο; Μα το ότι στις δικές μου προσωπικές «δημοσκοπήσεις» στα λουτρά, στα γυμναστήρια, στους χώρους εργασίας, στα ουζερί και στα πατσατζίδικα… ο κόσμος βράζει.

Όχι μόνο δεν υποκλίνεται στο μεγαλείο της κυβέρνησης, αλλά άρχισε δειλά δειλά και να την βρίζει.

Μέχρι και η λατρεία της προσωπικότητας που καλλιεργούν τα ΜΜΕ μοιάζει να θρυμματίζεται στην πράξη.

Μα γιατί;

Διότι π.χ. στο μεταναστευτικό έχουμε μια από τα ίδια, όπως τότε που «κυβερνούσε» η κυρά Τασία και ο Μουζάλας, με μόνη διαφορά ότι τώρα τα νησιά «αποσυμφορούνται».

Πως; Μα με την μαζική μεταφορά και εγκατάσταση των «ικετών» στην ενδοχώρα, ώστε να ανοίξει χώρος για τις νέες φουρνιές, με αποτέλεσμα κάποιοι επιτήδειοι (βλ. ΜΚΟ που ακόμη τις καταγράφει ο Κουμουτσάκος) να θησαυρίζουν, και κάποιες κοινότητες στη Μακεδονία, την Πελοπόννησο και αλλού, που δεν είχαν ποτέ πρόβλημα παραβατικότητας, σήμερα να στενάζουν.

Να μιλήσουμε για τους συμπαθείς Ρομά και την ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνουν;

Είσαι νορμάλ νοικοκύρης και πληρώνεις φόρους; Με το πρώτο σου παραπάτημα, π.χ. να μπεις σε σουπερμάρκετ χωρίς μάσκα, θα φας το πρόστιμο στο κεφάλι και θα πεις κι ένα τραγούδι.

Είσαι Ρομά επιδοματούχος; Κλέβεις, διαδηλώνεις, καις, καταστρέφεις, οδηγάς χωρίς δίπλωμα, ασφάλεια, πινακίδες, κλπ; Δεν κουνιέται φύλλο.

Κι αν αντιδράσει κανείς τότε βαφτίζεται ρατσιστής.

Να μιλήσουμε για την εγκληματικότητα εν γένει;

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου, αυτή σημείωσε αύξηση 10% τους τελευταίους μήνες.

Αύξηση σε σχέση με την προηγούμενη αύξηση που ήταν μεγαλύτερη και από εκείνη επί του καθεστώτος γενικευμένης ανομίας που είχαμε επί Σύριζα παρακαλώ.

Μέχρι και το κέντρο της Θεσσαλονίκης έχει γίνει Σικάγο της εποχής του Αλ Καπόνε, με την Εγνατία να θυμίζει Ντιτρόιτ των ‘90ς, και την Ρωμαϊκή Αγορά να κάνει τον πόλεμο του Βιετνάμ να μοιάζει με βόλτα στο πάρκο.

Ακούσατε κανένα κανάλι να λέει τίποτα; Ακούσατε τον Χρυσοχοΐδη να μιλάει; Που κατά τα άλλα όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει;

Χώρια που ο νόμος Παρασκευόπουλου συνεχίζει να αδειάζει τις φυλακές από σκληρούς και μη κακοποιούς.

Να μιλήσουμε για την οικονομία, την ανεργία; Εδώ γελάνε…

Αν εξαιρέσουμε τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες που συνεχίζουν να πλουτίζουν, ή τα ΜΜΕ που επιδοτούνται κανονικά για να μας ενημερώνουν, τότε εύκολα βλέπουμε πως ο υπόλοιπος κοσμάκης είναι στα γόνατα.

Να πούμε για τα νοσοκομεία και την υγεία γενικότερα;

Προχθές το βράδυ έκατσα 4 ώρες στα επείγοντα κεντρικού νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης για να με δει επιτέλους γιατρός. 4 ώρες… στα επείγοντα! Ίσως αν φορούσα κελεμπία και τουρμπάνι να μην χρειάζονταν να περιμένω… ποιος ξέρει.

Να πάμε στον κορονοϊό; Πιάσαμε τα 400 και πλέον κρούσματα ημερησίως, και ο Νικ Χαρντ συνεχίζει να μας λέει πως οι επόμενες δυο εβδομάδες θα είναι κρίσιμες. Μέχρι εκεί.

Ααα… και να φοράμε μάσκες παντού, εκτός βέβαια από τις διαδηλώσεις και τις πορείες. Εκεί δεν πιάνει ο ιός.

Όσον αφορά στην εκπαίδευση, τι να πει κανείς;

Σήμερα που μιλάμε υπάρχουν 270 καταλήψεις σχολείων σε πλήρη εξέλιξη, ενώ σε εκατοντάδες (μπορεί και χιλιάδες) άλλα δεν υπάρχουν επαρκείς καθηγητές και δεν γίνονται μαθήματα…

Με αποτέλεσμα να τρίβουν τα χέρια τους οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων, όπως τρίβουν τα χέρια τους οι ιδιώτες επαγγελματίες της υγείας.

Τόση αβάντα στην ιδιωτική πρωτοβουλία δεν είχε δώσει ούτε ο Σύριζα. Να τα λέμε όλα…

Πάμε και στα ελληνοτουρκικά.

Εκεί κι αν δεν έχουμε πήξει στις επιτυχίες.

Βέβαια, επειδή έχω κληρονομικό χάρισμα, κι ακούω και φωνές, σας λέω πως πόλεμος δεν θα γίνει. Ένα μικρό θερμό επεισόδιο ίσως, αλλά πόλεμος όχι.

Γιατί; Μα διότι αν δεν είναι όλα σικέ, που δεν το νομίζω όσο ποταπός κι αν φαίνομαι, εν τούτοις όλες οι άσχημες εξελίξεις κατατείνουν σε έναν μόνο σκοπό, έναν διακαή πόθο πολλών (π.χ. Ντόρας), ήτοι την Χάγη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (ξέρουν οι διεθνολόγοι), και σε τελική φάση την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, κι ας χαθούν μερικά νησιά… πως κάνετε έτσι;

Έτσι κι αλλιώς, σιγά μην στείλουμε τα νιάτα μας να σκοτωθούν για δυο τρεις βραχονησίδες… έτσι δεν είναι;

Εξάλλου είδατε πως ξεχάστηκε το «μακεδονικό» σε χρόνο ντε τε.

Όπως ξεχάστηκε και η υπόσχεση του Κυριάκου το 2016 πως θα στείλει τον Μπαρουφάκη σε εξεταστική επιτροπή.

Έχω κι άλλα πολλά να πω και να γράψω, για τα χίλια μύρια που γίνονται κρυφίως και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Όπως π.χ. το ξεβράκωμα της κυβέρνησης σε κάποιους (κρατικοδίαιτους πάντα) επιχειρηματίες, καταργώντας με νόμο για χάρη τους τους κρατικούς ελέγχους στα 40 αεροδρόμια και στις αεροπορικές εταιρίες, ανοίγοντας τον δρόμο για την ιδιωτικοποίηση της αεροναυτιλίας, για τα διάφορα διαγνωστικά τεστ κορονοϊού, για τις μάσκες, για… για…

Και τέλος, σαν κερασάκι στη τούρτα, έχουμε και τους διορισμούς χιλιάδων μετακλητών (σύμφωνα με δημοσιεύματα η ΝΔ έσπασε και το ρεκόρ του Σύριζα), με διευρυμένες αρμοδιότητες και εξουσίες, σε θέσεις ακόμη και διευθυντών δημοσίων υπηρεσιών!!!!, αποδεικνύοντας πως αν θέλεις να παρακάμψεις το ΑΣΕΠ αυτό είναι ιδιαίτερα εύκολο με τη νυν κυβέρνηση των αρίστων.

Βέβαια αυτοί οι διορισμοί κανονικά θα έπρεπε να προκαλούν εντονότερο χειροκρότημα από πλευράς των κομματικών φίλων και αφισοκολλητών της ΝΔ, έλα όμως που στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι διορισμοί Ποταμίσιων, και όλων όσων δεν πρόλαβαν τα προηγούμενα χρόνια να σπεύσουν στον Σύριζα και απέμειναν στο Πασόκ.

Μέχρι και το όνομα του Κίμωνα Κουλούρη ακούγεται για υψηλόβαθμο πόστο.

Μέχρι κι εκείνο του Τσουκάτου…

Γι’ αυτό μυξοκλαίει ο Ραγκούσης που βιάστηκε να ενταχθεί στις συριζέικες συνιστώσες, ενώ τώρα μέχρι και εκπρόσωπός μας στον ΟΗΕ θα μπορούσε να γίνει.

Η Άννα δηλαδή κορόιδο ήταν που δεν έτρεξε στον Αλέξη, όπως ας πούμε η Μαριλένα;

Ορίστε… τώρα προτείνεται για διεθνή οργανισμό ως πρόσωπο άφθαρτο, πετυχημένο, διακομματικό, με τεχνοκρατικές περγαμηνές, κλπ κλπ, άσχετα αν εγώ, που έχω μνήμη ελέφαντα, την θυμάμαι διορισμένη νομάρχισσα του Πασόκ από τα 25 της, ενώ αργότερα τη θυμάμαι να προτείνει την αγγλική ως δεύτερη επίσημη γλώσσα του κράτους (ευτυχώς που αντέδρασε ο Αλέξης)….

Από τα 25 της άφθαρτη, από τότε δηλαδή που οι οπαδοί των δυο αυτών κομμάτων πλακώνονταν στο ξύλο έξω από τα γαλάζια και πράσινα καφενεία και τα εκλογικά κέντρα.

Τώρα, όλοι οι νουνεχείς χειροκροτούν την… διεύρυνση του Κυριάκου.

Ακόμη κι εκείνοι που έβριζαν τον Σαμαρά λόγω του πασόκου Στουρνάρα.

Ακόμη κι εκείνοι που έστειλαν δομημένα βιογραφικά για το περίφημο μητρώο στελεχών της ΝΔ, που μάλλον χάθηκε σε κανένα συρτάρι, εκτός κι αν το ανέθεσαν σε κανέναν Μαυρωτά να το διευθετήσει…

Με αυτά και με αυτά η πορεία της χώρας προς την άβυσσο συνεχίζεται, το χειροκρότημα αν και πιο απαλό συνεχίζεται και αυτό, όπως συνεχίζεται όμως και η υπόγεια κουφόβραση, με το καζάνι να κοχλάζει, και που το βλέπω να σκάει τους επόμενους μήνες, όσο περισσότεροι Ελληνέζοι ξυπνάνε από τη βυθιότητα που τους προκαλούν τα ΜΜΕ, και μας βλέπω να πηγαίνουμε σε εκλογές έως την επόμενη άνοιξη το αργότερο…

Και όσο γι’ αυτούς που διαμαρτύρονται, και δηλώνουν κοψοχέρηδες, μη συμμετέχοντας στο όραμα της κυβέρνησης για μια νέα μπολιασμένη, σύγχρονη, και ψηφιακή (χα χα χα) Ελλάδα, απλά τους λέω «ξύδι… Κυριάκο θέλαμε Κυριάκο λάβαμε».

Αυτά…